Z tej okazji 5 listopada o godz. 18.00 w kanałach internetowych NCK odbędzie się premiera półgodzinnej animacji pt. „Kukliński. Jak polski oficer świat uratował” w reż. Mikołaja Kamlera z muzyką Jerzego Miliana oraz Piotrem Fronczewskim w roli narratora. Animacja będzie bezpłatnie dostępna w Internecie, podobnie jak wyjątkowy teledysk do utworu Miuosha Stal i beton, który zadebiutuje na YouTube i FB NCK w poniedziałek, 8 listopada.

Animacja pt. „Kukliński. Jak polski oficer świat uratował” powstała na podstawie książki Wojciecha Sobolewskiego pod tym samym tytułem, wydanej przez Narodowe Centrum Kultury w 2014 roku. Jej oryginalna forma (połączenie komiksu i tradycyjnej narracji) zwróciła uwagę krytyków i przyczyniła się do szybkiej sprzedaży pierwszego nakładu. NCK przygotowało dodruk, a niedługo potem pojawiła się na rynku wersja anglojęzyczna. Po siedmiu latach, chcąc dotrzeć do szerszej widowni, Narodowe Centrum Kultury przygotowało animację na podstawie książki, zrealizowaną przez znakomitego animatora Mikołaja Kamlera, we współpracy z Michałem Wilczyńskim (dziennikarzem i założycielem GAD Records), który zadbał o autorski wybór kompozycji Jerzego Miliana jako oprawy muzycznej i udźwiękowił film, oraz Piotrem Fronczewskim w roli narratora. Animacja będzie dostępna na kanale YouTube i Facebooku Narodowego Centrum Kultury od 5.11.2021 r.

Teledysk do utworu „Stal i beton” Miuosha

Animowana opowieść o gen. Kuklińskim - polskim oficerze, który rzucił wyzwanie największemu imperium świata, by uchronić Europę przed szaleństwem wojny atomowej... Premiera animacji dziś o 18.00! #nckultury #JackStrong @kultura_gov_pl https://t.co/wmAJkfYKkX

— Narodowe Centrum Kultury (@NCK_PL) November 5, 2021

Kolejna premiera Narodowego Centrum Kultury, upamiętniająca ucieczkę Jacka Stronga z PRL, odbędzie się na kanale Youtube oraz profilu Facebook NCK. W poniedziałek 8 listopada NCK opublikuje teledysk do utworu Miuosha „Stal i beton”. Utwór i ilustrujący go wideoclip inspirowane są postacią pułkownika oraz dramatycznymi wydarzeniami z jego życia po roku 1981: zaocznym wyrokiem śmierci wydanym przez sąd wojskowy w Warszawie (1984), niejawnym pobytem w USA oraz niewyjaśnionym zaginięciem syna Bogdana (1994 r.) oraz tragiczną śmiercią drugiego syna Waldemara (1994). 

Teledysk na zlecenie Narodowego Centrum Kultury zrealizował ceniony reżyser Mateusz Miszczyński, autor wideoklipów m.in. Tricky’ego (znanego z pierwszych płyt Massive Attack) i Hani Rani. Producentem wykonawczym teledysku jest studio Andiamo. Źródłem a zarazem kanwą historii opowiedzianej przez reżysera jest przypuszczenie, iż płk Ryszard Kukliński został ewakuowany z Polski dzięki wprowadzeniu do akcji jego sobowtóra, doppelgängera. Mieszkaniec Londynu, który z wyglądu bardzo przypominał Kuklińskiego, miał pojawić się w Warszawie kilka dni przed planowanym wyjazdem pułkownika. To właśnie z jego paszportem Kukliński mógł opuścić Polskę. Doppelgänger może być postacią fikcyjną, duchem-bliźniakiem, czarnym charakterem, a także miewać zdolność bilokacji, tj. pojawiania się w dwóch miejscach równocześnie. Doppelgänger nie rzuca cienia ani nie odbija się w lustrze. W wideoklipie jest on postacią zagadkową i niedookreśloną. Nie wiemy, czy jest wrogiem głównego bohatera, czy jego sprzymierzeńcem. Bohater nie zachowuje się standardowo – wokół niego zaczynają się dziać dziwne rzeczy, a obecność w jego przestrzeni sobowtóra potęguje wrażenie niezwykłości i tajemniczości. Świat stworzony przez autorów teledysku jest analogowy (ujęcia zostały zarejestrowane m.in. przy użyciu kamery VHS), ale nie ma w sobie żadnych znamion estetyki retro, czy PRL-owskiej nostalgii. To zunifikowana, nieco orwellowska rzeczywistość – bez jasnego określenia czasu i miejsca.

Płk Ryszard Kukliński za wieloletnią współpracę z CIA, podczas której przekazał amerykanom m. in. informacje o przygotowaniach do wprowadzenia stanu wojennego w Polsce oraz plany tej operacji, a także inne tajemnice Układu Warszawskiego został w Polsce zaocznie skazany przez sąd wojskowy na karę śmierci. Jego rehabilitacja odbyła się dopiero w 1997 r. Zmarł w USA w 2004 r. Pośmiertnie awansowany do stopnia generała brygady Wojska Polskiego.