W piątek 30 czerwca zakończyła się polska prezydencja w Grupie Wyszehradzkiej, która, dzięki inicjatywom politycznym oraz wzmacnianiu solidarności regionalnej, potwierdziła aktywną rolę Polski w Europie Środkowej.

Polskie przewodnictwo w Grupie Wyszehradzkiej (V4) pokazało europejskim partnerom, że Grupa jest aktywnym, odpowiedzialnym i zdeterminowanym w obronie swoich interesów ugrupowaniem regionalnym. Prezydencja umożliwiła potwierdzenie przez Polskę swojego dużego zaangażowania i aktywności w Grupie Wyszehradzkiej.

W ramach polskiej prezydencji w V4 koncentrowaliśmy się przede wszystkim na problematyce europejskiej. Stanowisko V4 silnie wybrzmiewało na forum unijnym, budując tym samym poczucie wspólnoty interesów w obrębie ugrupowania. Dotyczyło to przede wszystkim takich zagadnień jak reforma i przyszłość UE, Brexit i wyzwania związane z migracją do UE. Postulaty Grupy Wyszehradzkiej dotyczące przyszłości Unii uzgodnione przez premierów państw V4 podczas szczytu w Warszawie w marcu tego roku znalazły odbicie w Deklaracji Rzymskiej. Od początku polskiej prezydencji duży nacisk na forum V4 położony został na elastyczność działania. Dzięki temu możliwe było dynamiczne reagowanie na nowe wyzwania zmieniającego się otoczenia międzynarodowego oraz bieżącej agendy UE – na pierwszym planie kwestii Brexitu i jego konsekwencji dla przyszłego funkcjonowania Unii.

Najważniejsze zagadnienia poruszane na forum V4 w ostatnich dwunastu miesiącach to również jednolity rynek UE (zwłaszcza filar praw socjalnych i dyrektywa o delegowaniu pracowników), rynek cyfrowy, współdziałanie w zakresie tworzenia warunków dla rozwoju innowacyjności w państwach V4, konsultacje dotyczące polityki spójności i przeglądu Wieloletnich Ram Finansowych 2014-2020. Dyskutowana była także polityka klimatyczna i energetyczna.

Z kolei w obszarze bezpieczeństwa kluczowym celem dla Polski w trakcie przewodnictwa w V4 było wspieranie procesu wdrażania decyzji Szczytu NATO zorganizowanego w 2016 r. w Warszawie. W ramach prezydencji odbyły się poświęcone tym sprawom spotkania ministrów obrony, szefów sztabów generalnych państw Grupy Wyszehradzkiej, a także sekretarzy rad bezpieczeństwa narodowego i doradców prezydentów ds. bezpieczeństwa narodowego państw V4.

Istotna dla polskiego przewodnictwa była wspólna aktywność krajów V4 wobec bliskich partnerów europejskich: państw nordyckich i bałtyckich (tzw. format NB8), Partnerstwa Wschodniego, Bałkanów Zachodnich, a także Beneluksu. Wyrazem otwartości było wykorzystywanie formuły V4+ w realizacji inicjatyw w polityce zagranicznej oraz działaniach sektorowych. Polska prezydencja zorganizowała szereg spotkań na wysokim szczeblu w formacie „V4+” z europejskimi i światowymi partnerami. Były to m.in. spotkanie premierów państw V4 z kanclerz Niemiec, premierem Ukrainy, z premierami państw Beneluksu, prezydentem Francji czy spotkania ministrów spraw zagranicznych V4 w formatach V4+Bałkany Zachodnie, V4+Beneluks, V4+Partnerstwo Wschodnie, V4+NB8, V4+Egipt oraz V4+Turcja.

Natomiast w wymiarze wewnętrznym prezydencja koncentrowała się na uwypukleniu potrzeby większej spójności regionu, w tym poprzez kontynuowanie dialogu poświęconego rozwijaniu powiązań infrastrukturalnych w szeroko rozumianej Europie Środkowej (transport oraz energetyka), w szczególności na osi Północ-Południe. Niezmiennie ważne pozostawało dla polskiej prezydencji wspieranie Międzynarodowego Funduszu Wyszehradzkiego (IVF) i jego działań na rzecz rozwijania kontaktów międzyludzkich w ramach V4 oraz współpracy organizacji pozarządowych.

Grupa Wyszehradzka to podstawowa forma zaangażowania Polski we współpracę regionalną w Europie Środkowej.