Grzyb jednokomórkowy zwany Nosema ceranae może zakażać jelita pszczół, wywołując chorobę zwaną nosemozą. Podobnie jak w przypadku infekcji tasiemcem u ludzi, nosemoza wywołuje u pszczół nadmierny głód i zmniejsza ich odporność na pestycydy oraz wirusy. Rzadko jest jednak śmiertelna. Mimo to nosemoza jest jednym z głównych powodów spadku liczebności populacji pszczół miodnych.

Christopher Mayack ze Swarthmore College w Pensylwanii przypuszczał, że może to mieć związek z wpływem grzyba na społeczność pszczół. – Subtelne zmiany w zachowaniu mogą mieć ogromne znaczenie dla pszczoły miodnej, bo to bardzo społeczne zwierzęta – powiedział. – Jeśli ich funkcjonowanie jako grupy zostanie zakłócone, może doprowadzić do upadku kolonii ula – dodał.

Pszczoły używają do komunikacji feromonów. Aby dowiedzieć się, jak te feromony – a tym samym komunikacja społeczna – zmieniają się podczas infekcji N. ceranae, zespół Mayacka badał 100 pszczół Apis mellifera z 30 uli w pobliżu Filadelfii – 18 z nich miało infekcję N. ceranae. Następnie zmierzyli produkcję feromonów przez pszczoły i stopień inwazji N. ceranae.

Okazało się, że nawet niezakażone osobniki odczuwały stres, o którym informowały je chore pszczoły.

– Podobnie jak w przypadku ludzi, funkcjonowanie grupy jest zaburzone – powiedział Mayack.