Igor Łucenko (IŁ): Do pokoju szpitalnego weszło około dziesięciu rosłych mężczyzn. Od razu wykręcili mi ręce, a Jurija wywlekli na zewnątrz. Zapakowali nas do czarnego mikrobusa i wywieźli do lasu. Tam wyciągnęli nas z samochodu. Zaczęli nas przesłuchiwać, najpierw obu na raz, później osobno. Słyszałem, jak znęcali się nad Jurijem. Zastanawiałem się, dlaczego chodzi im bardziej o niego niż o mnie. On jest lwowianinem, a ci, którzy nas uprowadzili, nie lubią lwowian. Wszystko trwało od 40 minut do godziny.Potem nas znów zapakowali do autobusu i powieźli do innego miejsca. To był blaszany barak ze stalową podłogą. Trzymali mnie tam sześć, czy siedem godzin. Jurij był gdzieś obok. Gdy później znów nas wrzucili do samochodu i ruszyliśmy, zobaczyłem, że Jurij jest nieprzytomny. Pobili go dwa razy mocniej niż mnie. Położyli mnie na jego nogi, był mocno pobity. Pod koniec drogi widziałem, że Jurij zaczął się ruszać i odzyskał świadomość.

Dziennikarze (D): Jak się z tego transportu uratowałeś?

IŁ: Wywieźli mnie i zostawili gdzieś w szczerym polu. Musiałem iść aż półtora km, by dotrzeć do pierwszych domów. Byłem na granicy utraty świadomości. Wybito mi ząb, miałem wstrząśnienie mózgu.

D: Kim byli ludzie, którzy was zabrali? Czy to milicja?

IŁ: To nie była milicja, ale sądząc po sposobie przesłuchiwania, musieli kiedyś pracować w milicji. Pytali nas, co się będzie działo na Majdanie, kto to finansuje, ile pieniędzy dostajemy za uczestnictwo.

D: Czy gdy pana bili, słyszał pan, co robili z Jurijem?

IŁ: Słyszałem, jak go bili. Krzyczał. Znęcali się nade mną, ale jemu dostało się dużo bardziej. Położyli nas na boku, bili i kopali po całym ciele. Zdjęci mi prawy but i bili po nagiej stopie. Do katowania użyli też deski.

D: Czy w czasie przesłuchania pojawiały się groźby?

IŁ: Nie było gróźb. To dziwne, ale ci ludzie nie mieli zielonego pojęcia o Majdanie. Myśleli, że to jest wydarzenie opłacone. Pytali mnie i Jurija o to, ile pieniędzy dostajemy za uczestniczenie w Majdanie i za publikację tekstów. Ale przecież nie pisaliśmy żadnych artykułów.

D: Czy jest pan w stanie rozpoznać sprawców?

IŁ: Wiekszości nie rozpoznam, ale przyjrzałem się paru osobom, zapamiętałem ich oczy. To ludzie ze wschodu Ukrainy, bo powtarzali mity o Majdanie typowe dla ludzi ze wschodu, że Majdan to zbieranina "banderowców", że Europa chce z nas zrobić niewolników. Próbowałem w pewnym momencie z nimi rozmawiać, żeby chociaż zrozumieli, że nie jest tak, jak myślą. Widziałem, że nikt z nimi wcześniej na ten temat nie rozmawiał.