Na protest przyszła grupa około 15. członków Forum Młodych PiS, którzy planowali owinąć monument folią, sfotografować i symblicznie wysłać do prezydenta Rosji Władimira Putina. O swoich planach szczegółowo poinformowali obecnych na miejscu funkcjonariuszy policji, którzy stali na straży radzieckiego pomnika. Zapewnili, że ich działania będą miały charakter pokojowy.

Po kilku minutach trwania heppeningu wśród protestujących pojawił się młody mężczyzna, wyglądem przypominający raczej chuligana niż funkcjonariusza, który z agresją rzucił się na folię zawijającą pomnik. W tym momencie do mężczyzny dołączyli obecni na miejscu policjanci, którzy z podobą agresją przystąpili do rodzierania folii.

Protestujący zdziwieni zachowaniem policjantów, pytali o prawną podstawę ich działania. Odpowiedzi jednak nie usłyszeli. Początkowo nie mogli uzyskać także informacji, kim jest mężczyzna, który zdaje się zainicjował działania policjantów. Okazało się, że mężczyzna to nieumundurowany funkcjonariusz policji. 

Kiedy policjanci zarwali już folię, demonstranci mogli dokończyć swoją akcją jedynie improwizując foliowanie pomnika. Z odległości otoczyli pomnik folią i wykonali takie właśnie zdjęcie.

Warto podkreślić, że po 17 września, kiedy w podobnych akcjach protestu pomniki radzieckie oblano czerwoną farbą, zarówno pomnik Wdzięczności Armii Radzieckiej, jak i Braterstwa Broni, został uznany przez Sąd Rejonowy dla Warszawy Pragi-Północ, jako niespełniające definicji pomnika, „bowiem ochronie prawnej podlega obiekt wzniesiony dla upamiętnienia zdarzenia bądź uczczenia osoby, której ta cześć jest należna”. W związku z powyższym wszyscy uczestnicy protestu zostali wówczas uniewinnieni.

Pytanie skąd więc tak ogromne zaangażowanie służb w obronę nie-pomników?