Nechama Tec z domu Bawnik urodziła się 15 maja 1931 w Lublinie w rodzinie spolonizowanych Żydów. Jej ojciec Roman był właścicielem zakładów chemicznych. Matka Estera (z domu Finkelstein) zajmowała się domem. Po wkroczeniu hitlerowców do Lublina ojciec rodziny postanowił przekazać swoją fabrykę współpracownikowi Polakowi, który w zamian za to zapewnił całej rodzinie zatrudnienie i miejsce do zatrzymania się. W 1942, gdy prześladowania Żydów nasilały się, Nechamę i jej siostrę Gizę wysłano do znajomych rodzin polskich katolików w Otwocku, a następnie w Kielcach. Obie dziewczynki otrzymały nowe dokumenty, poza tym ratowały je jasne włosy i niebieskie oczy. Jako Krysia Bloch Nechama nauczyła się katolickiego katechizmu i historii rodziny, która ją adoptowała. O swoich kolejach losu pisała później w różnych książkach i wspomnieniach.

Po wojnie Nechama wyjechała do Izraela a stamtąd w 1952 do USA, gdzie obroniła doktorat i przez długie lata wykładała socjologię na stanowym Uniwersytecie Connecticut. Wśród jej książek najbardziej znana jest opowieść o żydowskim oddziale partyzanckim Bielskich, który działał w okolicy Nowogródka w latach 1941-44. Na jej podstawie powstał znany film „Opór” w reżyserii Edwarda Zwicka, który miał swoją premierę w Polsce w 2009 r.

Dziękując m.in. swoim wybawcom – polskim katolikom – za ocalenie jej życia autorka wydała w 1986 książkę „When Light Pierced the Darkness: Christian Rescue of Jews in Nazi Occupied Poland” o ratowaniu Żydów przez chrześcijan w okupowanej przez hitlerowców Polsce (wyd. Oxford University Press, USA; 288 stron).