Brutalność i rozmiary zamieszek w  Hamburgu (kilkuset rannych funkcjonariuszy, zdemolowane miasto) osiągnęły niespotykaną dotąd skalę. W zaprowadzeniu porządku na hamburskich ulicach nie pomogły nawet dodatkowe oddziały policji ściągnięte nie tylko z innych niemieckich miast, lecz tak- że z Austrii. Fatalnego wizerunku szczytu G20 dopełniły także skandale dyplomatyczne: ze względów bezpieczeństwa wiele delegacji zmieniło swój program wizyty w Hamburgu. Mimo to kanclerz Merkel, podsumowując szczyt, stwierdziła, że zarówno politycznie, jak i organizacyjnie stał on na wysokim poziomie. Szefowa niemieckiego rządu znalazła się w ogniu krytyki także z innego powodu. Podczas ceremonii przywitania przedstawicieli poszczególnych państw nie kryła emocji, chłodniej witając np. prezydenta USA Donalda Trumpa, a szeroko uśmiechając się do bliższych jej ideowo lewicowców, takich jak premier Kanady Justin Trudeau. Ponadto podjęła decyzję, aby na ceremonii orkiestra zagrała IX Symfonię Beethovena, którą zamyka „Oda do radości”, czyli hymn Unii Europejskiej. W powszechnej opinii miało to pokazać, że UE nadal jest zjednoczona – jednak zdaniem dziennikarzy nie było to odpowiednie miejsce na takie demonstracje.

Podczas dwudniowego szczytu G20 żadna z kuluarowych rozmów nie była tak oczekiwana, jak ta pomiędzy Donaldem Trumpem a  prezydentem Rosji Władimirem Putinem. Piątkowe spotkanie potrwało ponad dwie godziny. Jedną z najbardziej kluczowych kwestii, jakie poruszył Trump w rozmowie z Putinem, był wpływ rosyjskich hakerów na wybory w USA. Władimir Putin oczywiście odparł wszystkie zarzuty. Obaj prezydenci rozmawiali też o  punktach zapalnych wzajemnych relacji, takich jak np. wojna na Ukrainie. Jeden z nielicznych konkretów spotkania to uzgodnione między Rosją a USA obowiązujące od wczoraj zawieszenie broni na południu Syrii.

Za porażkę szczytu w  Hamburgu należy uznać brak planu dotyczącego zaostrzenia walki z międzynarodowymi przemytnikami ludzi. Szczególnie zabiegały o to Włochy, gdyż do wybrzeży tego kraju każdego dnia docierają setki uchodź- ców, których przejmują łodzie organizacji pozarządowych. Włosi uważają, że ich załogi nie ratują rozbitków, lecz współpracują z libijskimi przemytnikami ludzi. Podobnie uważa unijna agencja Frontex. Nowy plan ostatecznie nie znalazł się w  dokumencie końcowym z powodu sprzeciwu ze strony Rosji i  Chin. Szczyt nie wniósł niczego nowego tak- że w sprawie walki z islamskim terroryzmem. Trudno uznać za nowość fakt, że światowi przywódcy zgodzili się co do konieczności „pogłębiania wysiłków w zwalczaniu ekstremizmu”.

Porozumienia nie osiągnięto również w kwestii walki z  globalnym ociepleniem. Co ciekawe, podczas sesji poświęconej temu problemowi kanclerz Merkel wypomniała Trumpowi niedawne wycofanie się USA z  tzw. porozumienia paryskiego, regulującego sprawę klimatu. Ostatecznie w dokumencie końcowym zapisano, że 19 uczestników szczytu „przyjęło do wiadomości” rezygnację Stanów Zjednoczonych ze wspólnej polityki wobec globalnego ocieplenia. Uważają oni, że porozumienie paryskie jest „nieodwołalne”, co oznacza odrzucenie amerykańskiego postulatu renegocjacji umowy z grudnia 2015 r. Zadeklarowali, że chcą „szybko” zrealizować zapisy porozumienia.

W Hamburgu nie obyło się również bez absurdów. Za taki należy uznać m.in. sytuację z piątkowej ceremonii powitalnej. Kamery zarejestrowały dość kompromitujące zachowanie prezydenta Francji Emmanuela Macrona. Na krótkim nagraniu widać, jak Macron robi wszystko, aby do wspólnego zdjęcia ustawić się przy Donaldzie Trumpie, popychając przy tym innych przywódców