Szefowa niemieckiego resortu obrony, stronniczka Angeli Merkel, nieunikająca krytycznych opinii wobec polityki Rosji w Europie Środkowo-Wschodniej, zwolenniczka współpracy obronnej Ursula von der Leyen jest kandydatką na szefową Komisji Europejskiej.
Von der Leyen może stać się pierwszą przedstawicielką Niemiec na tym stanowisku od ponad pięćdziesięciu lat. Dzisiaj unijni liderzy porozumieli się w sprawie jej kandydatury.
Polscy dyplomaci spodziewają się ewentualnego sprzeciwu wobec niemieckiej minister obrony w Parlamencie Europejskim, którego większość nadal opowiada się za koncepcją wyboru kandydata wiodącego. Mimo przynależności von der Leyen do Europejskiej Partii Ludowej, to Manfred Weber był kandydatem wiodącym tej frakcji.
Von der Leyen w rządach Angeli Merkel pełniła kolejno funkcje: w latach 2005–2009 minister ds. rodziny, osób starszych, kobiet i młodzieży, od 2009 do 2013 r. minister pracy i spraw społecznych, od 2013 minister obrony. Jest członkiem Unii Chrześcijańsko-Demokratycznej od 1990 r.
Von der Leyen wielokrotnie opowiadała się za zwiększaniem niemieckich wydatków wojskowych, mimo zastrzeżeń, jakie mieli w tej sprawie współrządzący politycy z Socjaldemokratycznej Partii Niemiec (SPD).Niemiecka minister obrony zapewniała o realizacji celów NATO, choć to za jej urzędu topniejąca regularnie liczba żołnierzy Bundeswehry spadła do najniższego poziomu w powojennej historii RFN - 166,5 tys. Ponadto krytycy von der Leyen podnosili argument, że duża część ciężkiego sprzętu Bundeswehry, w tym samoloty i czołgi, nie nadaje się obecnie do użycia.
Ursula von der Leyen urodziła się w 1958 r. w Brukseli. Jest córką byłego premiera Dolnej Saksonii, urzędnika Europejskiej Wspólnoty Gospodarczej i byłego dyrektora generalnego do spraw konkurencji w Komisji Europejskiej Ernsta Albrechta. Ma siedmioro dzieci, a jej mężem jest wywodzący się z niemieckiej rodziny arystokratycznej profesor Heiko von der Leyen.
