Przed południem we fromborskiej katedrze odbyły się uroczystości odsłonięcia i poświęcenia gotyckiego ołtarza, który w czasach Kopernika był głównym ołtarzem w katedrze. Prace renowacyjne i konserwacja zabytku trwały od pięciu lat.
Przez kilka ostatnich miesięcy gotyckiego ołtarza, nazywanego poliptykiem fromborskim, nie było w katedrze. Przewieziono go do pracowni konserwatorskiej w Toruniu, gdzie m.in. odtwarzano ostatnią kwaterę z tego ołtarza przedstawiającą Wniebowzięcie Najświętszej Marii Panny. Kwatera ta została usunięta pod koniec II wojny światowej lub tuż po jej zakończeniu (przed wojną ołtarz był kompletny). „Po odsłonięciu ołtarza zobaczymy zrekonstruowaną scenę +Wniebowzięcie+ oraz zrekonstruowane pozostałe figury apostołów. Otwierane cztery ruchome skrzydła ołtarza ukażą dwanaście obrazów scen pasyjnych. Pośrodku szafy ołtarzowej zajaśnieje odnowiona figura Najświętszej Maryi Panny z Dzieciątkiem, której koronę podtrzymują dwaj aniołowie. Jej apokaliptyczny wizerunek od lat czcimy jako Naszą Panią Patronkę u Boga miasta Frombork" - podała fromborska parafia w ogłoszeniu informującym o odsłonięciu i ponownym poświęceniu ołtarza.
Poliptyk fromborski to dawny ołtarz główny fromborskiej katedry, który w 1504 roku ufundował wuj Mikołaja Kopernika bp. Łukasz Watzenrode. Ołtarz został wykonany w pracowniach toruńskich z pieniędzy poprzednika biskupa Watzenrode - biskupa Mikołaja Tungena. Ołtarz poświęcono w 1509 roku i w czasie, gdy we Fromborku mieszkał Mikołaj Kopernik był to główny ołtarz w katedrze.
Prace restauratorsko-konserwatorskie przy tym ołtarzu trwały od pięciu lat. Systematycznie odtwarzano kolejne zniszczone kwatery ołtarzowe. Zbudowana na początku XIV wieku katedra we Fromborku jest największym kościołem na Warmii. Przez wieki rezydowała tu kapituła warmińska, czyli grono 16 kanoników - „uczonych mężów", których głównym zadaniem była codzienna modlitwa a także wybór kolejnego biskupa. W XVI w. jednym z kanoników kapituły został siostrzeniec ówczesnego biskupa - Mikołaj Kopernik. W katedrze chowano także zmarłych kanoników i biskupów, w tym Kopernika. Wiele pochówków do dziś nie zostało zidentyfikowanych i zlokalizowanych; w nieznanym miejscu spoczywa w podziemiach katedry m.in. bp. Watzenrode (tj. wuj Kopernika), czy bp. Dantyszek, który przed objęciem biskupstwa był dyplomatą dworu Zygmunta Starego.
