Cel takiej narracji jest prosty: wmówienie Polakom, że obecna władza nie umie zarządzać gospodarką i wpędza kraj w szpony szalejącej drożyzny. To oczywiście stek bzdur, który z ekonomią nie ma nic wspólnego, a jego jedynym celem jest dokopanie politycznej konkurencji.

Najłatwiej obwinić transfery społeczne

Inflacja jako zjawisko ekonomiczne może mieć kilka głównych przyczyn. Znane np. z przedwojennej historii zjawisko hiperinflacji miało charakter monetarny i wiązało się z nadpodażą pieniądza. W krajach, w których nie funkcjonuje niezależny bank centralny, możliwa jest sytuacja nadrukowania pieniędzy na potęgę, efekt chwilowego wzrostu bogactwa niechybnie zastąpi wówczas dramatyczny skok cen, zabójczy dla każdej gospodarki. Z takim zjawiskiem, rzecz jasna, nie mamy obecnie w Polsce do czynienia.

Filarem zarzutu dotyczącego proinflacyjnej polityki obecnej władzy jest rzekome rozdawnictwo. Rząd, wydając więcej pieniędzy, niż posiada, wpompowuje do gospodarki zbyt dużą ilość pieniądza, co napędza popyt i skutkuje wzrostem cen. Gdyby przyjąć tę wersję wydarzeń za słuszną, należałoby podjąć działania prowadzące do bardziej restrykcyjnej polityki fiskalnej, ograniczającej dochody Polaków. Wśród nich można wymienić mniejsze transfery społeczne, czyli np. likwidację programu Rodzina 500+, obniżenie płacy minimalnej czy wyższe podatki. Wtedy – jeżeli wziąć zarzuty o szalejącej inflacji spowodowanej polityką rządu na serio – można by wzrost cen przyhamować. Oczywiście skutki dla gospodarki byłyby opłakane, ale kto by się tym przejmował.

Czytaj więcej w najnowszej "Gazecie Polskiej Codziennie". 

Serdecznie polecamy piątkowe wydanie „Codziennej”.

Więcej na https://t.co/1HYRtW12l0 #GPC pic.twitter.com/BCd1SH8ALr

— GP Codziennie (@GPCodziennie) September 6, 2019

Czytaj także:

Kaczyński o czasach rządów PO-PSL: polscy obywatele byli okradani na gigantyczne sumy

Schetyna zaprzecza, jakoby "zrejterował z Warszawy". Liderowi PO puszczają nerwy...