Prezydent RP Andrzej Duda odznaczył Orderami Orła Białego założycieli i działaczy KOR - Mirosława Chojeckiego, Antoniego Macierewicza i Piotra Naimskiego. Order Orła Białego to najstarsze i najwyższe odznaczenie Rzeczypospolitej Polskiej, nadawane za duże zasługi cywilne i wojskowe dla kraju. Otrzymują go najwybitniejsi Polacy oraz najwyżsi rangą przedstawiciele państw obcych. Przyznaje go głowa państwa polskiego.
Mirosław Chojecki - działacz KOR, wydawca, założyciel Niezależnej Oficyny Wydawniczej „NOWA”.
Urodził się 1 września 1949 r. w Warszawie. Jest synem Marii Stypułkowskiej-Chojeckiej ps. Kama, łączniczki i sanitariuszki batalionu Armii Krajowej „Parasol”, uczestniczki zamachu na Franza Kutscherę, oraz żołnierza tego samego batalionu Jerzego Chojeckiego ps. Spokojny. Brał udział w strajkach studenckich w marcu 1968 r. Został usunięty z uczelni. Studia dokończył w 1974 r. na Wydziale Chemii Uniwersytetu Warszawskiego. Został zatrudniony w Instytucie Badań Jądrowych w Świerku.
Antoni Macierewicz - działacz opozycji antykomunistycznej, współzałożyciel Komitetu Obrony Robotników, były minister i wiceminister obrony, szef MSW, weryfikator WSI, poseł na Sejm kilku kadencji.
Jak podkreślał w rocznicę powstania KOR w 2021 r. Macierewicz, "to była pierwsza od dziesiątków lat jawna, niepodległościowa struktura organizacyjna". W rozmowie z PAP Macierewicz - wywodzący się ze środowiska skupionego wokół warszawskiej drużyny harcerskiej "Czarna Jedynka", związanej z warszawskim liceum im. Tadeusza Reytana - podkreślał wtedy, że KOR powstał "jako wynik wielu lat pracy harcerskiej, tej części harcerstwa, która się nigdy z komunizmem nie pogodziła".
Piotr Aleksander Naimski - urodził się 2 lutego 1951 r. w Warszawie. W 1981 r. ukończył Wydział Chemii Uniwersytetu Warszawskiego (1975), doktorat w Instytucie Biochemii i Biofizyki PAN (1981).
Od połowy lat 60. był harcerzem w 1. WDH, tzw. Czarnej Jedynce i współorganizatorem kręgu starszoharcerskiego Gromada Włóczęgów. Był dawcą krwi dla ofiar protestów na Wybrzeżu (1970), z Krzysztofem Łączyńskim rozdawał na warszawskim Starym Mieście ulotki wzywające do poparcia strajkujących. 1972–1973 we Francji. W latach 1975–1979 był pracownikiem naukowym i doktorantem w Instytucie Biochemii i Biofizyki PAN. Od lipca 1976 r, był uczestnikiem akcji niesienia pomocy represjonowanym robotnikom z Ursusa i Radomia. Założył kartotekę ursuską – zbiór danych dot. ofiar represji władz. 23 września 1976 r. był współinicjatorem i współzałożycielem Komitetu Obrony Robotników (KOR). W latach 1976-86 był rozpracowywany przez SB.
