Pierwszym krokiem było podpisanie 16 grudnia 1991 roku Układu Europejskiego ustanawiającego stowarzyszenie pomiędzy Polską a Wspólnotami Europejskimi i ich państwami członkowskimi. W czerwcu 1993 szefowie państw i rządów krajów wspólnotowych w czasie szczytu w Kopenhadze potwierdzili, iż przystąpienie krajów Europy Środkowej i Wschodniej do UE jest wspólnym celem, ale uwarunkowanym spełnieniem przez te kraje tzw. kryteriów kopenhaskich.

Symbolicznym momentem było złożenie przez Polskę formalnego wniosku o członkostwo: przesłanego (faksem) 5 kwietnia 1994 roku przez premiera Waldemara Pawlaka do siedziby Rady Unii Europejskiej oraz następnie złożonego 8 kwietnia 1994 r. w Atenach przez ministra spraw zagranicznych Andrzeja Olechowskiego na ręce greckiej prezydencji.

Właściwe negocjacje rozpoczęły się 3 kwietnia 1998 roku, a ich pierwszy etap polegał na porównaniu prawa polskiego z prawem unijnym. Ukoronowaniem negocjacji był szczyt Rady Europejskiej, który odbył się 12–13 grudnia 2002 r. w Kopenhadze. Podjęto wtedy ostateczną decyzję dotyczącą polskiego członkostwa w UE. Dopełnieniem działań dyplomatów było podpisanie 16 kwietnia 2003 roku w Atenach traktatu akcesyjnego i jego późniejsza akceptacja w ogólnonarodowym referendum przeprowadzonym 7–8 czerwca 2003 roku. Traktat został następnie ratyfikowany przez prezydenta Aleksandra Kwaśniewskiego w dniu 23 lipca 2003 r. W efekcie 1 maja 2004 roku Polska stała się pełnoprawnym członkiem Unii Europejskiej.

Dziś mija 12. rocznica przystąpienia Polski i 9 innych państw do Unii Europejskiej.