W Dziale Zbiorów Specjalnych, wśród 17 rodzajów zbiorów znajdują się m.in. kolekcje książkowe.

Wystawa w dotycząca 12 ksiąg poematu Adama Mickiewicza prezentuje 12 najstarszych edycji. Są wydane w dużym formacie, o wymiarach 37 x 29 cm. Narożniki oraz grzbiet są wykonane z brązowej skóry. Natomiast z zielonym płótnem okładki kontrastuje złota tytulatura. Książka posiada m.in. oryginalne wklejki z papieru marmurkowego i złocone górne brzegi 295 kart.

- Wystawę rozpoczyna pierwodruk, czyli nasza epopeja narodowa, która ukazała się 28 czerwca 1834 r. nakładem paryskiej oficyny Aleksandra Jełowickiego. Kolejne wydania pochodzą z lat 70., 80. i 90. XIX wieku oraz z początku wieku XX. Wśród nich zdecydowanie wyróżnia się luksusowe wydanie z roku 1882, które ukazało się we Lwowie nakładem Księgarni F. H. Richtera (H. Altenberg) z 25. ilustracjami Michała Elwira Andriollego na osobnych tablicach oraz z licznymi drzeworytami w tekście - poinformowano.

Kierowniczka Działu Zbiorów Specjalnych Elżbieta Domagalska przyznała, że dzieło to budziło emocje nawet już w XIX w.

- Dzieło Mickiewicza budziło emocje już w XIX wieku. Ich świadectwem jest choćby sposób przechowywania rękopisu. Stanisław Tarnowski, profesor i rektor Uniwersytetu Jagiellońskiego, który w 1871 roku stał się właścicielem manuskryptu, zamówił ozdobną szkatułkę z drewna hebanowego kształtem i sposobem wykonania przypominającą średniowieczne relikwiarze. Boczne ściany szkatułki zdobiły płaskorzeźby przedstawiające sceny z „Pana Tadeusza", zaś w środkowej części wieczka umieszczony był owalny medalion z profilem poety wykonany z kości słoniowej - podkreśliła.

Na końcu wystawy znajdują się dwa jubileuszowe wydania z 1934 r. Przypadała wtedy setna rocznica pierwszego opublikowania „Pana Tadeusza" drukiem. Jedno jest w języku polskim, drugie - francuskim.