"Chciałbym Panu bardzo podziękować za trwającą blisko rok współpracę zapoczątkowaną tak ważnymi dla naszego kraju obradami Okrągłego Stołu. Chcę, by Pan Generał wiedział, że przyniosła mi ona wiele osobistej satysfkacji" (pis. oryg.) – pisze w lipcu 1990 roku w liście do Czesława Kiszczaka Aleksander Hall.

"Ta "magia" Kiszczaka jest nieprawdopodobna! Ileż to ludzi z Solidarności pisało do niego z taką estymą jak przywódca idealnej prawicy w III RP - Aleksander Hall" – czytamy w opisie, jaki dodał szef WBH do opublikowanego listu.

Ta "magia" Kiszczaka jest nieprawdopodobna! Ileż to ludzi z Solidarności pisało do niego z taką estymą jak przywódca idealnej prawicy w III RP - Aleksander Hall...

Mam satysfakcję, bo Hall głosował w czasach AWS p-ko ustawie lustracyjnej a później IPN i mnie ostro atakował pic.twitter.com/tZZp9MCgih

— Sławomir Cenckiewicz (@Cenckiewicz) 1 stycznia 2019

Aleksander Hall od końca lat 70. działał w Ruchu Obrony Praw Człowieka i Obywatela, założył również opozycyjny Ruch Młodej Polski. Brał udział w strajku w Stoczni Gdańskiej w sierpniu 1980 roku, po czym został doradcą Lecha Wałęsy. Do 1989 r. redagował pisma podziemne, zasiadał również w niejawnych władzach "Solidarności". 

W 1989 brał udział w obradach plenarnych Okrągłego Stołu. W tym samym roku nie wziął udziału w wyborach do Sejmu kontraktowego. W rządzie Tadeusza Mazowieckiego został ministrem ds. współpracy z organizacjami politycznymi i stowarzyszeniami. Przewodniczył Forum Prawicy Demokratycznej (1990–1991), działał następnie jako wiceprzewodniczący Unii Demokratycznej (1991–1992), przewodniczący Partii Konserwatywnej (1992–1997), był współtwórcą Stronnictwa Konserwatywno-Ludowego.

Po porażce w wyborach parlamentarnych w 2001 z listy Platformy Obywatelskiej zrezygnował z czynnego udziału w polityce, skupiając się na pracy naukowej. W 2004 odmówił przyjęcia mandatu poselskiego przynależnego mu po wybranym do Parlamentu Europejskiego pośle PO. W kolejnych latach był m.in. członkiem komitetów honorowych kandydatów PO na urząd prezydenta Gdańska (Pawła Adamowicza) i na urząd prezydenta RP (Bronisława Komorowskiego) w 2010 oraz w 2015.

W 2011 został członkiem Kapituły Orderu Orła Białego. W listopadzie 2015 w proteście przeciwko decyzji prezydenta RP Andrzeja Dudy o ułaskawieniu Mariusza Kamińskiego zrezygnował z członkostwa w tej kapitule.

– Pismo napisaliśmy wspólnie 18 listopada, a do pana prezydenta złożyliśmy je 23 listopada. Swoją rezygnację z członkostwa w kapitule uzasadniliśmy podważaniem przez pana prezydenta zasad niezawisłości władzy sądowniczej. Jednak o wiele bardziej istotne były nie prawne, ale merytoryczne przesłanki tej decyzji. Ministrowie pana prezydenta stwierdzili, że ułaskawiono "kryształowego człowieka", ja jednak obserwowałem działania CBA m.in. w Sopocie ws. oskarżenia prezydenta miasta Jacka Karnowskiego i mam zupełnie przeciwne wrażenia – mówił w uzasadnieniu Aleksander Hall.