Studenci ulokowali bazę Xors Moon Base na biegunie południowym Księżyca. W tej okolicy są miejsca stale oświetlone i wiecznie zacienione. Z jednej strony daje to stabilny dostęp do światła, a to odgrywa kluczową rolę w pozyskiwaniu energii słonecznej. Pozwala zmniejszyć liczbę dodatkowych akumulatorów, które osada musi mieć przygotowane na czas księżycowej nocy. Z drugiej strony wiecznie zaciemnione obszary umożliwiają badania przeszłości geologicznej Księżyca i mogą zapewnić przyszłym mieszkańcom wodę.

Kosmiczne badania

Misję poprzedziłaby misja przygotowawcza składająca się z 17 ładunków z prototypami i potrzebnymi materiałami.

Laboratoria prowadziłyby badania, jakich nie da się prowadzić na Ziemi ani na stacjach orbitujących.

Nadmuchiwane moduły

Do stworzenia bazy wykorzystano by gotowe moduły firmy Bigelow Aerospace, które zostałyby pokryte księżycowym pyłem w strukturach wytworzonych na drukarkach 3D. Stanowiłyby dodatkowe zabezpieczenie wnętrz przed promieniowaniem. Na miejscu moduły zostałyby nadmuchane, dzięki czemu zapewniałyby astronautom 900 mkw. powierzchni.

Naturalny, zielony element

W każdym module uprawiane byłyby rośliny – zielony element dominujący we wnętrzach, a także „producenci” tlenu. Członkowie zespołu zaproponowali także dodatkowy system dotleniający w każdym module – system alg hodowlanych.

Konkurs zorganizowało międzynarodowe towarzystwo Moon Society, które zrzesza ekspertów różnych dziedzin i entuzjastów eksploracji kosmicznej, postulując powrót człowieka na powierzchnię Księżyca. Pod koniec ubiegłego roku organizacja zaprosiła zainteresowanych do stworzenia koncepcji bazy i misji osadniczej na Srebrnym Globie, która byłaby realna do zorganizowania w najbliższych dziesięciu latach.