Prezydencki projekt ma zadośćuczynić za doznane krzywdy polskim obywatelom przebywającym w latach 1939-1956 na zesłaniu lub deportacji w Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich. 

 Wniesiona do Sejmu inicjatywa Prezydenta RP ma na celu zadośćuczynić polskim obywatelom, przebywającym w latach 1939-1956 na zesłaniu lub deportacji w Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich, za doznane krzywdy. Zadośćuczynienie to polegać będzie na przyznaniu jednorazowego świadczenia pieniężnego w wysokości proporcjonalnej do okresu przebywania na zesłaniu lub deportacji w ZSRR (200 zł za każdy pełny miesiąc okresu podlegania represjom w latach 1939-1956, jednak nie mniej niż 2 400 zł). Wysokość świadczenia pieniężnego przysługującego danej osobie będzie ustalał Zakład Ubezpieczeń Społecznych w drodze decyzji administracyjnej.

Inicjatywa Prezydenta RP zmierza do zniwelowania dotychczasowych nierówności i umożliwienia zaspokojenia słusznych roszczeń obywateli polskich, przebywających w latach 1939-1956 na zesłaniu lub deportacji w ZSRR, którzy do tej pory nie otrzymali rekompensaty za doznane cierpienia. Świadczeniem pieniężnym zostaną objęte zarówno osoby wywiezione z terytorium państwa polskiego w głąb ZSRR i przebywające tam na zesłaniu, jak i osoby, które urodziły się na zesłaniu w ZSRR.

Świadczenie pieniężne przysługiwać będzie osobom, które łącznie spełniają dwie przesłanki. Po pierwsze, uzyskały, na podstawie ustawy z dnia 24 stycznia 1991 r. o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego, decyzję Szefa Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych potwierdzającą okres przebywania na zesłaniu lub deportacji. Po drugie, w chwili złożenia wniosku o przyznanie świadczenia pieniężnego posiadają obywatelstwo polskie.

Świadczenie pieniężne będzie wolne od egzekucji, podatku dochodowego oraz nie będzie podlegać wliczeniu do dochodu uprawniającego do wszelkich świadczeń i dodatków przysługujących na podstawie przepisów odrębnych.