W piątym dniu wędrówki do Matki Ostrobramskiej pielgrzymi pokonali 37 kilometrową trasę. Pan Bóg pobłogosławił nam dobrą pogodą. Dzisiaj także uniknęliśmy deszczu. Większość dnia maszerowaliśmy boczną trasą przez pięknie okwiecone pola, lasy, niewielkie miejscowości, realizując duchowy program przewidziany w programie naszych rekolekcji w drodze. Dzisiaj podczas konferencji pochylaliśmy się nad kolejnym z darów Ducha Świętego – darem męstwa. Na poszczególnych etapach były także wygłaszane konferencje o duchowej adopcji życia poczętego oraz misyjne. W miejscowości Nedzinge, grupa żółta złożyła pamiątkowe znicze przy pomniku litewskich Żołnierzy Niezłomych, którzy po 1945 r. walczyli z sowietyzacją swojej ojczyzny. Byli nazywani „leśnymi braćmi”, a większość z nich upamiętniona na wspomnianym pomniku zginęła w 1953 r.

Na miejsce noclegu w Oranach dotarliśmy około godz. 19.30. Stanęliśmy już na ziemi, która przed wojną znajdowała się w granicach II Rzeczpospolitej. Po zakończeniu Apelu Jasnogórskiego chętni pielgrzymi spotkali się na miejscowym cmentarzu. Od kilkunastu już lat modlimy się przy polskich grobach, zwłaszcza przy kwaterze żołnierzy walczących o polskie granice wschodnie w latach 1919-1923. Przed wojną Orany były miasteczkiem granicznym i należały do powiatu wileńsko-trockiego województwa wileńskiego. Od 1926 roku stacjonował tu 23 Batalion Graniczny, który w 1929 roku został przemianowany na Batalion Korpusu Ochrony Pogranicza „Orany”. W sierpniu 1939 roku batalion sformował dowództwo 134 Pułku Piechoty. W dniu 21 września 1939 roku doszło tu do walk oddziałów dowodzonych przez Kazimierza Rybickiego z oddziałem pancernym Armii Czerwonej, po których polskie wojsko wycofało się w okolice Druskiennik.

Dziś pielgrzymka została przepołowiona. Stanęliśmy u bram Wileńszczyzny. Za nami pięć dni pielgrzymowania i tyleż samo zostało nam jeszcze wędrowania do Ostrej Bramy. Zapraszamy do przesyłania w komentarzach intencji, które zawierzymy w modlitwie różańcowej na pielgrzymim szlaku. Już jutro relacja z pierwszego dnia wędrowania po drogiej naszym sercom Wileńszczyźnie.

ks. Jarosław Wąsowicz SDB