W okolicznościowym wystąpieniu minister podkreślił zasługi generała Bezruczki w walce o wolną Polskę i wolną Ukrainę, będącej ucieleśnieniem dewizy „za wolność naszą i waszą”. Przypomniał, że to wolność właśnie jest wartością szczególnie cenioną przez oba narody, a postać generała Bezruczki jest przykładem bohatera, którego czyny łączą, a nie dzielą. Dodał, że przypominanie o tym jest szczególnie ważne dzisiaj w świetle agresji i prób ograniczania suwerenności Ukrainy i innych państw byłego Związku Sowieckiego.

W uroczystości wzięli również udział przedstawiciele Sejmu i Senatu RP, władz miasta, Ambasady Ukrainy, rodziny generała Bezruczki i społeczności ukraińskiej w Warszawie, a także harcerze oraz członkowie Społecznej Inicjatywy Opieki nad Mogiłami Żołnierzy Armii Ukraińskiej Republiki Ludowej.

Generał Marko Bezruczko w lutym 1920 roku został dowódcą 6. Siczowej Dywizji Strzelców, która weszła w skład polskiej 3. Armii i wzięła udział w wyprawie kijowskiej. 28 sierpnia 1920 roku wtedy pułkownik Bezruczko objął dowództwo obrony Zamościa przed napierającą od strony Lwowa konarmią Budionnego. Skuteczna obrona Zamościa pozwoliła polskim jednostkom na zamknięcie oddziałów bolszewickich w kotle i pokonanie ich w słynnej bitwie kawaleryjskiej pod Komarowem. Po zakończeniu działań wojennych Bezruczko pozostał na emigracji w Polsce, gdzie zmarł 10 lutego 1944 roku. Jego grób znajduje się na cmentarzu prawosławnym na warszawskiej Woli.