Ludwik Braille jest twórcą alfabetu, który otworzył niewidomym drogę do nauki i kultury. W czasach dzieciństwa Braille’a uważano, że ślepota ludzi niewidomych wyklucza ich z życia społecznego. 6 stycznia mija rocznica śmierci “darczyńcy niewidomych”. Ludwik Braille zmarł na gruźlicę w Paryżu 6 stycznia 1852 roku.
Twórca alfabetu Braille’a stworzył go za pomocą sześciu małych punktów, które rozwiązały problem pisma dla niewidomych.
Ludwik Braille urodził się w 1809 roku we francuskiej miejscowości Coupvray. W wyniku nieszczęśliwego wypadku stracił wzrok w wieku 3 lat. Duży wpływ na rozwój Ludwika mieli jego rodzice. Uważali go za pełnoprawnego członka rodziny, dbając o jego edukację i starając się przekazywać pewne umiejętności.
Projekt alfabetu był gotowy już w 1825 roku, jednak Braille musiał długo czekać, żeby jego wynalazek został wprowadzony do szkół. Na swojej drodze spotkał wiele przeszkód i sam zaczął wątpić w to, że jego alfabet zostanie kiedyś wykorzystany. W międzyczasie Ludwik był nauczycielem, uczył historii, matematyki, gry na skrzypcach, organach i wiolonczeli.
Obecnie uznaje się, że Braille stworzył system w roku 1837, chociaż było to już drugie wydanie zasad pisania za pomocą punktów Louisa Braille'a. Od tego momentu wprowadzono alfabet w Królewskim Instytucie dla Niewidomych, a w całej Francji został on przyjęty dopiero dwa lata po śmierci twórcy.
