Dziś obchodzimy Dzień Życia Konsekrowanego

Konsekrowani, czyli?

Księże Biskupie, kim są osoby konsekrowane?

Osoby konsekrowane to ludzie nie z tego świata. Chociaż są ludźmi nie z tego świata - żyją w świecie, jednak są często niezrozumiani przez ten świat. Konsekrowani żyjąc w tym świecie, żyją w zupełnie innym wymiarze kukturowym. Mają swoją tajemnicę. Konsekrację. Miłość, która ich życie odmieniła. Miłość, której ofiarowali życie. Uzdolniła do ofiary.  

Cierpienie z milością 

Jak to rozumieć?

Ofiara to przeżywanie życia - również trudnych doświadczeń, z sensem. Człowiek, który jest niezdolny do ofiary jest skazany na cierpienia bez sensu. Ofiara to podejmowanie cierpienia z miłością. Świadomość, że jest Ktoś, kto nadaje sens absurdom, których trudno nie dotknąć w realiach tego świata sprawia, że życie nabiera blasku sensu. Ci, którzy to odkryli - nie są frustratami, nie cierpią z powodu pustki egzystencjalnej. Są napełnieni Bogiem. Nie potrzebują bocznych drzwi, awaryjnych dostaw poczucia wartości.

Pokochali Miłość

Chyba trzeba mieć świadomość, że osoby konsekrowane są dla nas jak skarby?

Oni po prostu pokochali Miłość. Osoby konsekrowane coraz bardziej nierozumiane przez ten świat - są temu światu bardziej potrzebne niż kiedykolwiek. Przemieniają świat dzięki licznym charyzmatom. Charyzmatów jest wiele, ale jeden wspólny: pogoda ducha. W pewnym sensie pogoda ducha jest zewnętrznym znakiem wierności charyzmatowi. Marek Aurelisz zostawił nam ciekawą modlitwę o pogodę ducha. 

Boże, użycz mi pogody ducha, abym godził się z tym, czego nie mogę zmienić. Odwagi, abym zmieniał to, co mogę zmienić. I mądrości, abym odróżniał jedno od drugiego.

Wcielona Miłość 

Godzić się z tym, czego nie można zmieniać. Niekiedy to takie trudne…

Godzić się na to, czego nie można zmienić, to naśladować Jezusa na krzyżu. Nie szarpał się na nim. On - Wcielona Miłość - przylgnął do krzyża i nadał mu sens. Zatem, godzić się na to, czego nie mogę zmienić, oznacza przyjąć rzeczywistość bez ulegania złudzeniom, iluzjom. To przyjęcie własnych ograniczeń, trudności życiowych, nawet problemów najbliższego środowiska w taki sposób, by nadać temu sens. By nie tylko nie osłabiły, ale były budulcem wewnętrznej dojrzałości.

Twórcza osobowość

Do zmiany potrzebna jest odwaga?

Odwaga konieczna do zmieniania tego, co zmienić trzeba i można - cechuje człowieka o twórczej osobowości, który swe poczucie bezpieczeństwa uzależnił od zaufania Bogu, nie jest zamknięty w starych jedynie słusznych schematach.  

Stać mocno na ziemi   

Jeśli mówimy o pogodzie ducha, to rzeczywiście - wyróżnia ona osoby konsekrowane. Jak to się dzieje?

Pogoda ducha cieszą się ludzie, którzy mocno stoją na ziemi, prawidłowo odczytują swoją misję i miejsce w świecie, właściwie interpretują realia. Mają odwagę przełamywania schematów, odwagę otwierania się na rozwój. Żyją Bogiem, pielęgnują życie duchowe. Są ludźmi modlitwy. 

Miłość, która odmieniła życie

Do czego powinien nas zachęcić Dzień Życia Konsekrowanego? 

Konsekrowani nie są ze świata ludzi przygnębionych, skłonnych do narzekań, uwięzionych w kulturze fragmentaryczności i tymczasowości. W kulturze prowizoryczności, która nie daje trwałego szczęścia. W kulturze ludzi, którzy pozostawiają sobie zawsze uchylone boczne drzwi, otwarte na inne możliwości. Warto, by ludzie z takiego świata popatrzyli na konsekrowanych. Na tych, którzy odkryli i noszą w sobie tajemnicę. Tajemnicę konsekracji, a więc miłości, która odmieniła ich życie. Miłości, która sprawiła, że promieniują radością i pogodą ducha.  

Źródło: Republika

Dziękujemy, że przeczytałaś/eś nasz artykuł do końca.

Bądź na bieżąco! Obserwuj nas w Wiadomościach Google.

Jesteśmy na platformie X: Bądź z nami na X