74 lata temu na murach Warszawy po raz pierwszy pojawił się znak Polski Walczącej
20 marca 1942 roku na ulicach Warszawy po raz pierwszy pojawił się znak Polski Walczącej, który stał się symbolem walki o niepodległość. Jego autorką była harcerka Szarych Szeregów Anna Smoleńska, zamordowana przez Niemców w obozie koncentracyjnym Auschwitz.
Symbol w kształcie kotwicy został wybrany spośród 27 propozycji zgłoszonych na konspiracyjny konkurs ogłoszony przez Komendę Główną Armii Krajowej. Znak łączy w sobie literę "P" jak Polska i "W" jak walka. Projekt Polski Walczącej stworzyła Anna Smoleńska, zamordowana w 1943 r. w niemieckim obozie koncentracyjnym Auschwitz-Birkenau.
W 2014 r. Sejm uchwalił ustawę o ochronie znaku Polski Walczącej, który uznano za "symbol walki polskiego narodu z niemieckim agresorem i okupantem podczas II wojny światowej, stanowiący dobro ogólnonarodowe i podlegający ochronie należnej historycznej spuściźnie Rzeczypospolitej Polskiej".
Polskę Walczącą wykorzystują liczne organizacje patriotyczne i niepodległościowe. Od 2014 r. znak stał się również oznaką rozpoznawczą Jednostki Wojskowej Komandosów. Kotwica Polski Walczącej nawiązuje do trzech batalionów AK ("Parasol","Zośka" i "Miotła"), których działalność kontynuuje jednostka z Lublińca.
