Zamknięcie szkół, recesja gospodarcza, śmierć rodziców czy ograniczenie w dostępie do usług z powodu pandemii powodują, że rośnie ryzyko wczesnych małżeństw.

W ostatnich latach można było zaobserwować znaczne zmniejszenie liczby wczesnych małżeństw w niektórych krajach. Globalnie odsetek kobiet, które zostały zmuszone do ślubu w dzieciństwie, zmniejszył się o 15 proc. Niestety, jeszcze przed pandemią COVID-19, UNICEF szacował, że w ciągu najbliższych 10 lat ponad 100 mln dziewcząt będzie zmuszonych do ślubu przed ukończeniem 18. roku życia.

Zamknięte szkoły, społeczna izolacja oraz rosnące ubóstwo dolały oliwy do ognia. Dziewczęta, które wychodzą za mąż w dzieciństwie, są bardziej narażone na przemoc w rodzinie i rzadziej kontynuują edukację. Rośnie ryzyko wczesnej i nieplanowanej ciąży, co z kolei może prowadzić do powikłań okołoporodowych, a nawet śmierci zarówno matki, jak i dziecka. Praktyka ta może izolować dziewczęta od rodziny i przyjaciół oraz wykluczyć je z życia społecznego, co ma duży wpływ na ich zdrowie psychiczne i samopoczucie.

Wsparcie społeczne

Ograniczenia w podróżowaniu i wprowadzone zasady dystansu społecznego utrudniają dziewczętom dostęp do opieki zdrowotnej i socjalnej oraz wsparcia społecznego, które chroni je przed wczesnym małżeństwem, nieplanowaną ciążą i przemocą ze względu na płeć. Kiedy placówki edukacyjne są zamknięte, istnieje większe prawdopodobieństwo, że dziewczęta porzucą naukę i już nigdy nie wrócą do szkoły. W obliczu utraty miejsc pracy i zwiększonej niepewności ekonomicznej rodzice mogą być zmuszeni do wydania córki za mąż, w nadziei, że to poprawi los zarówno dziewczynki, jak i całej rodziny.

Na całym świecie żyje około 650 mln kobiet i dziewcząt, które zostały wydane za mąż w dzieciństwie. Połowa z nich mieszka w Bangladeszu, Brazylii, Etiopii, Indiach i Nigerii.