W 1951 r. dzieci z rdzennej ludności Grenlandii zostały zabrane od rodzin, aby nauczyć się języka i kultury Danii.

Wiele z nich zmarło przedwcześnie.

W zamierzeniu władz Danii miały one być przyszłą elitą Grenlandii wykształconą w duńskim środowisku. 

– Nie możemy zmienić tego, co się stało. Możemy wziąć odpowiedzialność na siebie i przeprosić tych, którymi powinniśmy się zająć, ale zawiedliśmy – oświadczyła premier Danii Mette Frederiksen.

Władze Danie stworzyły raport, który potwierdził, że eksperyment społeczny nie tylko nie powiódł się, ale też wiele dzieci zostało skrzywdzonych.

Od 2010 r. oficjalnych przeprosin od duńskiego rządu domagały się władze autonomicznej Grenlandii.

W 1951 r. na Grenlandii pojawili się duńscy urzędnicy i wytypowali 22 dzieci w wieku od 6-9 lat wśród ludności Innuitów.

Zostały one przetransportowane do Danii. Oddano je do rodzin zastępczych. Miały nauczyć się języka duńskiego oraz kultury, a następnie wrócić na Grenlandię.

Niestety nie zostały one do końca zaakceptowane przez rówieśników, pojawiły się problemy natury wychowawczej. 

Na Grenlandię ostatecznie powróciło 16 dzieci, zamiast jednak do swoich rodzin to trafiły do domu dziecka w Nuuk, gdzie wciąż zakazywano im mówić w rodzimym języku.