Zmarła Major Lidia Markiewicz - Ziental ps. „Lidka”, żołnierz batalionu AK "Zośka"
Zapraszamy do zdalnego uczestnictwa w ostatniej drodze Pani mjr Lidii Markiewicz - Ziental ps. „Lidka”, żołnierza batalionu AK "Zośka", sanitariuszki Powstania Warszawskiego.
Ceremonia pogrzebowa odbędzie się 1 grudnia o godz. 12.30 na Wojskowych Powązkach. O godz. 11.00 poprzedzi ją uroczysta Msza Święta w Katedrze Polowej Wojska Polskiego, z której zapewniamy transmisję na kanale YouTube Wojsk Obrony Terytorialnej. Mjr Lidia Markiewicz - Ziental spocznie w kwaterze FIII 3-13 naprzeciwko Pomnika Ofiar Katastrofy Smoleńskiej.
LINK do transmisji Mszy Świętej: bit.ly/LidkaMsza
Uroczystość odbędzie się zgodnie z ceremoniałem wojskowym z udziałem dowódcy Wojsk Obrony Terytorialnej oraz grup i stowarzyszeń historycznych. Podczas Mszy Świętej zostanie odczytana decyzja ministra obrony narodowej o awansie na stopień podpułkownika.
„Lidka” urodziła się w Warszawie 17 grudnia 1929 roku. Zmarła w wieku 91 lat. Rok temu, w rodzinnej atmosferze żołnierzy WOT, obchodziliśmy Jej 90. urodziny. Prawniczka, do czasu pandemii czynnie wykonywała zawód radcy prawnego w Kancelarii Prawnej.
Przed wojną uczęszczała do szkoły Sióstr Szarytek, w czasie okupacji do Gimnazjum Anieli Hoene-Przesmyckiej. W wieku 12 lat wstąpiła do konspiracyjnej organizacji harcerek. Drużyna specjalizowała się w służbie sanitarnej, ale dziewczęta uczestniczyły też w akcjach "Małego Sabotażu" i kolportażu prasy podziemnej.
Udział w Powstaniu Warszawskim rozpoczęła w wieku 14 lat, zgłosiła się ochotniczo do Batalionu "Zośka”, dodając sobie 3 lata. Stan osobowy batalionu na 31.07.1944 r. wynosił 346 żołnierzy. Otrzymała przydział do patrolu sanitarnego II plutonu 3. kompanii "Giewonta", harcerskiego batalionu AK, Zgrupowania płk. „Radosława”. Przeszła z nim jako jedna z nielicznych cały szlak bojowy z Woli na Stare Miasto, kanałami do Śródmieścia, później na Górny Czerniaków, kanałami na Mokotów i ponownie kanałami do Śródmieścia. Brała udział we wszystkich akcjach, m.in. w ciężkich walkach na Woli, w natarciu na obóz koncentracyjny Gęsiówka, skąd wyzwolono ok. 350 Żydów z różnych krajów Europy. Podczas Powstania dwukrotnie ciężko ranna, za ratowanie żołnierzy na polu walki odznaczona 24 sierpnia 1944 r., Krzyżem Walecznych. Odznaczona także m.inn. Krzyżem Armii Krajowej, Krzyżem Partyzanckim, Warszawskim Krzyżem Powstańczym, Orderem Polonia Restituta.