W latach 30tych Japończycy obserwując trwający od stuleci powolny proces europejskiej kolonizacji Azji i rasistowską pogardę, jaką żywili np. Francuzi wobec Wietnamczyków zaczęli snuć ambitne plany wyzwolenia Azji spod „białego jarzma” i co więcej ogłosili własną rasową doktrynę, według, której kiedy już pokona się białych kolonistów, a na świecie zapanuje pokój i nowy ład z woli Kami rasa Mongoloidalna, (czyli Japończycy, a za nimi wszyscy Azjaci i Indianie Kanady i USA – tych południowo amerykańskich z jakiś powodów do tej super-rasy nie zaliczali) naturalnie „przebudzi” się okazując się lepsza od pozostałych.
https://www.youtube.com/watch?v=VQ0Yac9E1rM
Również trudno wskazać w przeciwieństwie do Hitlera autora japońskiego rasizmu, (czyli filozofii Nihonjiron jak fachowo się nazywa). Jeszcze w XVIII wieku Motoori Norinaga dał podwaliny pod doktrynę boskiego przebudzenia i filozofię „czystego shintoizmu” jednak opierał się na tym, co zawsze było częścią zbiorowej świadomości japońskiej. Zarówno Restauracja Meiji jak i Showa były właśnie w celu uniezależnienia się od Europejczyków. Według Margolin’a termin Panmongolizm został po raz pierwszy użyty w 1916 roku przez japońskiego posła, który nie odegrał większej roli w późniejszej polityce. Rola Cesarza natomiast była niemal wyłącznie rytualna.
Również trudno wskazać w przeciwieństwie do Hitlera autora japońskiego rasizmu, (czyli filozofii Nihonjiron jak fachowo się nazywa). Jeszcze w XVIII wieku Motoori Norinaga dał podwaliny pod doktrynę boskiego przebudzenia i filozofię „czystego shintoizmu” jednak opierał się na tym, co zawsze było częścią zbiorowej świadomości japońskiej. Zarówno Restauracja Meiji jak i Showa były właśnie w celu uniezależnienia się od Europejczyków. Według Margolin’a termin Panmongolizm został po raz pierwszy użyty w 1916 roku przez japońskiego posła, który nie odegrał większej roli w późniejszej polityce. Rola Cesarza natomiast była niemal wyłącznie rytualna.
