Dwa tomy wierszy, dwie powieści, trzy monografie, zbiór reportaży historycznych, tom wywiadów i książka eseistyczna znalazły się wśród dziesięciu pozycji nominowanych w tym roku do nagrody im. Józefa Mackiewicza - ogłoszono we wtorek.
W tegorocznej edycji nagrody nominowane zostały następujące książki: powieści: "Legion" Elżbiety Cherezińskiej (Zysk i S–ka) i "Ślady krwi" Jana Polkowskiego (Wydawnictwo M), tomiki wierszy: "Łączka" Przemysława Dakowicza (Arcana) i "Ballada o utraconym domu" Stanisława Wiatr–Partyki (Narodowe Centrum Kultury), zbiór reportaży historycznych Grzegorza Górnego "Ludzie z doliny śmierci" (wyd. AA), zbiór wywiadów "Intelektualna historia III RP" Andrzeja Nowaka (Sic!) oraz eseje Tomasza Antoniego Żaka "Dom za żelazną kurtyną. Listy do pani S." (Agencja Fotograficzno–Wydawnicza Olszewski).
Wśród nominowanych książek znalazły się też monografie historyczne: "Przeciwko dwóm zaborcom. Polityczna konspiracja piłsudczykowska w kraju w latach 1939–1947" Marka Gałęzowskiego (IPN), "Sokrates. Filozofia męża sprawiedliwego" Ryszarda Legutki (Zysk i S–ka), "Dzieci operacji polskiej mówią" Tomasza Sommera (Wydawnictwo 3S Media).
Nagroda im. Józefa Mackiewicza przyznawana jest od 2002 roku dziełom ze względu na ich walory literackie oraz tematykę – ważną kulturowo, społecznie lub politycznie. Do konkursu zgłaszane są zarówno utwory literackie jak i publicystyczne. Tradycyjnie nagroda im. Józefa Mackiewicza wręczana jest 11 listopada. Zwycięzca otrzymuje medal z podobizną patrona i cytatem z jego książki "Tylko prawda jest ciekawa" oraz nagrodę pieniężną – 10 tys. dolarów.
Wśród dotychczasowych laureatów nagrody są m.in. Wojciech Albiński, Eustachy Rylski, Tadeusz Isakowicz–Zaleski, Jarosław Marek Rymkiewicz, Bronisław Wildstein, Paweł Zyzak, Wojciech Wencel.
Patron nagrody Józef Mackiewicz, brat Stanisława Cata–Mackiewicza, był autorem książek łączących fabułę z dokumentem, takich jak "Droga donikąd" (1955), "Nie trzeba głośno mówić" (1969), "Lewa wolna" (1965). W 1943 roku za zgodą Niemców i za wiedzą władz AK, Mackiewicz uczestniczył w ekshumacji grobów jeńców polskich w Katyniu, co opisał w relacji "Zbrodnia w lesie katyńskim" (1944). Od 1945 roku mieszkał na emigracji – w Londynie, potem w Monachium, gdzie zmarł w 1985 roku.
