Uroczystość Najświętszego Ciała i Krwi Pańskiej to w Kościele katolickim święto nakazane. Uroczystość liturgiczna ku czci Najświętszego Sakramentu, w Polsce związana z procesją z Najświętszym Sakramentem po ulicach parafii.
Uroczystość Bożego Ciała ma charakter dziękczynny i radosny. Święto zostało ustanowiona na skutek widzeń św. Julianny z Cornillon. W 1849 roku papież Pius IX ustanowił Święto Najdroższej Krwi Pana naszego Jezusa Chrystusa, które początkowo było obchodzone w pierwszą niedzielę lipca, a od 1933 przeniesiono je na 1 lipca. W 1955 Pius XII reformując liturgię zlikwidował obchody oktawy uroczystości. Zmianę tę utrzymał Paweł VI wprowadzając w 1969 nowe normy kalendarza liturgicznego. Reforma liturgiczna Pawła VI z roku 1969 połączyła oba święta.
Tradycje w Polsce
W Polsce po raz pierwszy wprowadził tę uroczystość biskup Nankier w 1320 roku, w diecezji krakowskiej.
W 1420 roku na synodzie gnieźnieńskim uznano uroczystość za powszechną, obchodzoną we wszystkich kościołach w państwie.
W Polsce obchody uroczystości wiążą się z procesją z Najświętszym Sakramentem po ulicach parafii. Procesja zatrzymuje się kolejno przy czterech ołtarzach, przy których czytane są związane tematycznie z Eucharystią fragmenty czterech Ewangelii.
Boże Ciało obchodzone jest w naszym kraju w czwartek, po Uroczystości Trójcy Świętej. Jest to więc święto ruchome, wypadające zawsze 60 dni po Wielkanocy.
Boże Ciało jest w Polsce dniem ustawowo wolnym od pracy.
