Andrzej Hałasiewicz to były radca minister, stały przedstawiciel Polski przy ONZ-ecie ds. wyżywienia i rolnictwa (FAO). Sprawował tę funkcję na placówce w Rzymie w czasach rządów PO-PSL. Był też wtedy ekspertem Kancelarii Prezydenta Bronisława Komorowskiego. IPN zarzucił mu zatajenie współpracy z WSW w oświadczeniu lustracyjnym. 

Były dyplomata nie pojawił się na swoim procesie lustracyjnym przed Sądem Okręgowym w Warszawie. Zawiadomienia o rozprawie sąd wysłał na adres, który wskazał sam zainteresowany. Nie było więc powodu, by nie wszczynać postępowania weryfikującego prawdziwość oświadczenia lustracyjnego pod nieobecność byłego pracownika MSZ-etu. 

Podczas rozprawy prokurator IPN-u Bartosz Tymosiewicz wskazał, dlaczego pion lustracyjny nie ma wątpliwości, że należy uznać  Hałasiewicza za kłamcę lustracyjnego. Zataił on fakt tajnej współpracy z Wojskową Służbą Wewnętrzną, czyli kontrwywiadem PRL-u – uznał IPN. Z archiwalnych akt TW „Studenta” wynika, że został on zarejestrowany w 1978 r. przez WSW. Odbywał wówczas służbę w Szkole Oficerów Rezerwy (SOR). Złożył trzy pisemne donosy, jeden ustny meldunek. Za pomoc bezpiece był przez nią dwukrotnie finansowo wynagradzany. Po roku współpraca się zakończyła. 

Prokurator IPN-u zwracał uwagę, że złożone w toku postępowania prokuratorskiego zeznania lustrowanego nie mogą być traktowane jako wiarygodne. Dyplomata zaprzeczał, by treści pism z teczki TW były kreślone jego ręką. Biegły po analizie stwierdził jednak, że ich autorem był lustrowany.

Czytaj więcej w dzisiejszej "Gazecie Polskiej Codziennie"