Przełomowe odkrycie australijskich naukowców

Nowe badania opublikowane w "Proceedings of the National Academy of Sciences (PNAS)" sugerują, że kolczatka australijska, ssak składający jaja, przeszła niezwykle rzadką ewolucję biologiczną. Zespół australijskich i międzynarodowych naukowców ustalił, że przodek kolczatki prowadził wodny tryb życia.
Kolczatki, charakteryzujące się silnymi pazurami, kolcami i długimi, wrażliwymi pyskami, są przystosowane do kopania w ziemi. Badacze uważają jednak, że wiele z ich niezwykłych cech rozwinęło się miliony lat temu, gdy ich przodkowie żyli w wodzie. Paleontolog Suzanne Hand z University of New South Wales w Sydney wyjaśnia, że jest to przykład ssaka pół-wodnego, który porzucił wodę na rzecz życia na lądzie, co jest zjawiskiem niezwykle rzadkim.
Kolczatki i dziobak, inny australijski ssak pół-wodny, prawdopodobnie wyewoluowały ze wspólnego przodka, Kryoryctes cadburyi, który żył w Australii ponad 100 milionów lat temu. Naukowcy przeanalizowali jedyny znany fragment kości tego przodka, odkryty wśród skamielin w Dinosaur Cove w południowej Australii około 30 lat temu.
Kości dziobaków są podobne do kości Kryoryctes cadburyi, charakteryzując się grubą i ciężką strukturą, która służyła jako balast podczas nurkowania. Z kolei ściany kostne kolczatek są bardzo cienkie, co ułatwia im poruszanie się po lądzie. Wskazuje to, że obecne kolczatki wywodzą się od wodnego przodka, który ewoluował, aby żyć na lądzie.
Naukowcy zauważają, że przejście od życia na lądzie do życia w wodzie było znacznie częstsze u ssaków prehistorycznych, czego przykładem są foki, wieloryby, delfiny i diugonie. Wyniki badań wydają się potwierdzać inne cechy kolczatki. Kończyny dolne zwierzęcia, skierowane do tyłu, które pomagają mu przesuwać kopce ziemi, mogły pierwotnie rozwinąć się jako rodzaj "steru", który pomagał przodkowi kolczatki poruszać się w szybko płynących strumieniach.
Kolczatki i dziobaki należą do stekowców, rzadkiej grupy ssaków, które składają jaja, ale karmią swoje młode mlekiem. Naukowcy mają nadzieję na odkrycie kolejnych szczątków przodków stekowców, co pomoże im lepiej zrozumieć historię tej fascynującej grupy ssaków.
Źródło: Republika
Dziękujemy, że przeczytałaś/eś nasz artykuł do końca.
Bądź na bieżąco! Obserwuj nas w Wiadomościach Google.
Jesteśmy na Youtube: Bądź z nami na Youtube
Jesteśmy na Facebooku: Bądź z nami na FB
Jesteśmy na platformie X: Bądź z nami na X