Niechlubna historia z RPA. Zabito z zimną krwią 4 tysiące białych farmerów

Piotr Włoczyk: „Plaasmoorde” oznacza w języku afrikaans plagę brutalnych mordów na białych farmerach. W 2002 r. próbował pan coś z tym zrobić. Jak to się dla pana skończyło?

Werner Weber: W 2002 r. byłem liderem kampanii sprzeciwu wobec ataków na farmy. Ta plaga jest z nami od upadku apartheidu. Biały farmer to najbardziej zagrożony w RPA „gatunek”. Statystyki pokazują, że farmer jest u nas zawodem dużo bardziej niebezpiecznym niż policjant. W 2002 r. zebraliśmy 416 tys. podpisów pod petycją do rządu, w której domagaliśmy się poważnego zajęcia się tym olbrzymim problemem. Dzień po złożeniu petycji na ręce władz ja sam zostałem zaatakowany.

Jak do tego doszło?

Jestem chrześcijaninem. W niedziele zawsze jeżdżę z rodziną do naszego kościoła. Te zbiry o tym doskonale wiedziały. Obok mnie siedziały w aucie żona i małe dzieci. Podjeżdżaliśmy właśnie pod dom, kiedy ze zdziwieniem zobaczyłem, że jedzie w naszą stronę mój własny pick-up... Nagle dosięgnęły nas strzały. Jechali moim autem i strzelali do nas z moich wielkich karabinów, które wyciągnęli z sejfu!

(...)

Cały wywiad dostępny w najnowszym numerze miesięcznika Do Rzeczy.