- Odszedł wtedy, kiedy zechciał odejść - powiedział o swoim ojcu dziennikarzom Gilad Szaron.

- Ariel Szaron od samego początku odgrywał zasadniczą rolę w walce o bezpieczeństwo Izraela. Był przede wszystkim dzielnym żołnierzem, wybitnym dowódcą wojskowym - jednym z największych w armii izraelskiej. Jego pamięć będzie zawsze w sercu naszego narodu - powiedział premier Izraela Benjamin Netanjahu, cytowany przez portal Ynetnews.

Prezydent Szimon Peres oznajmił: "Mój kochany przyjaciel Ariel Szaron przegrał dziś ostatnią walkę. Był dzielnym żołnierzem i odważnym przywódcą, który kochał swój naród i był przez niego kochany". Szef państwa określił Szarona jako jednego z największych obrońców i głównych architektów państwa żydowskiego. - Wiedział, jak podejmować trudne decyzje i je realizować - mówił Peres.

Jak pisze Szewach Weiss na łamach dorzeczy.pl, chociaż Szaron zawsze był zwolennikiem rozwiązań siłowych wobec Palestyny, to po przejściu w 2001 r. do polityki złagodził ten kurs, ku powszechnemu zaskoczeniu. "Szaron z jastrzębia przemienił się w gołębia. Podobnie jak generał de Gaulle, który zrozumiał, że Francuzi nie mogą dłużej utrzymać Algierii, Szaron po latach walki z bronią w ręku doszedł do wniosku, że pokój można osiągnąć tylko negocjacjami" - pisze były ambasador Izreala w Polsce.

Europa ciepło o Szaronie

Przywódcy państw europejskich eksponują zasługi zmarłego w sobotę Ariela Szarona, podkreślając rolę, jaką odegrał w historii Izraela. Składają też kondolencje rodzinie zmarłego i narodowi izraelskiemu.

Przewodniczący Rady Europejskiej Herman Van Rompuy wydał oświadczenie, w którym podkreślił, że ze smutkiem przyjął wiadomość o śmierci byłego premiera Izraela. "Ariel Szaron odegrał kluczową rolę w najnowszej historii Izraela". Van Rompuy przekazał kondolencje rodzinie zmarłego, rządowi i narodowi Izraela.

Kanclerz Niemiec Angela Merkel oddała cześć Szaronowi, nazywając go "izraelskim patriotą z wielkimi zasługami" dla swego kraju.  - Swą odważną decyzją wycofania osadników izraelskich ze Strefy Gazy uczynił historyczny krok na drodze do złagodzenia napięć z Palestyńczykami i do rozwiązania problemu bliskowschodniego - oświadczyła kanclerz.

Premier Wielkiej Brytanii David Cameron nazwał Szarona "jedną z najbardziej znaczących postaci w historii Izraela". - Podejmował, jako premier, odważne i kontrowersyjne decyzje, dążąc do pokoju. Izrael stracił dzisiaj ważnego przywódcę - powiedział.

Prezydent Francji Francois Hollande zwrócił uwagę, że po latach kariery wojskowej i politycznej Szaron "zwrócił się ku dialogowi z Palestyńczykami". Hollande przekazał wyrazy współczucia rodzinie zmarłego i narodowi Izraela.

Kariera polityczna

Żołnierz i polityk prawicy, był weteranem izraelskiej sceny politycznej. Urodził się w 1928 roku w rodzinie imigrantów z terenów dzisiejszej Białorusi. Karierę rozpoczął w armii, brał udział we wszystkich pięciu wojnach izraelsko-arabskich. W 1967 roku został generałem.

Od lat 70. był deputowanym do Knesetu, a potem pełnił wiele funkcji w rządzie. Premierem był w latach 2001-06.

Jego wizyta na Wzgórzu Świątynnym Jerozolimy w 2000 r. - był wówczas liderem opozycji - spowodowała wybuch drugiej intifady - palestyńskiego powstania. Nazwisko Szarona jest także wiązane z antyarabskimi akcjami odwetowymi armii izraelskiej oraz masakrami w obozach palestyńskich Sabra i Szatila w Libanie w 1982 roku.

Dżibril Radżub z władz palestyńskiego Fatahu w reakcji na wiadomość o śmierci Szarona oświadczył, że był on "przestępcą, który miał ręce splamione krwią Palestyńczyków", i który powinien był stanąć przed Międzynarodowym Trybunałem Karnym.

W późnym okresie kariery Szaron opracował plan wycofania osadników żydowskich i armii ze Strefy Gazy i czterech niewielkich osiedli na Zachodnim Brzegu Jordanu. W 2005 roku zakończono realizację tego planu.

Choroba

Szaron od stycznia 2006 roku znajdował się w śpiączce w następstwie rozległego wylewu krwi do mózgu. Lekarze nie spodziewali się już wtedy, by powrócił do normalnego życia - dawano mu szanse na przeżycie, ale upośledzenia mózgu były nieodwracalne. Zgodnie z konstytucją obowiązki premiera przejął w 2006 roku ówczesny wicepremier Ehud Olmert.

Przez następnych osiem lat Szaron niekiedy otwierał oczy i poruszał palcami. Na początku 2013 roku informowano, że jego mózg wykazuje pewne oznaki aktywności. Na przełomie 2013 i 2014 roku jego stan znacznie się pogorszył.