Zwracając się do osób przybyłych na plac Świętego Piotra na modlitwę Anioł Pański papież mówił o opisanym w Ewangelii uzdrowieniu ciężko chorej kobiety, która podejmowała wiele bezskutecznych terapii. Z powodu choroby uważana była za nieczystą. Była więc usunięta na margines, nie mogła mieć normalnych relacji społecznych. Żyła samotnie, ze zranionym sercem.

- Najpoważniejszą chorobą w życiu nie jest rak, gruźlica, czy pandemia, ale brak miłości, to niezdolność do kochania. A najważniejsze uzdrowienie, to uzdrowienie uczuć – mówił papież starając się odpowiedzieć na pytanie, jak można znaleźć uzdrowienie.

- Historia tej bezimiennej kobiety, w której wszyscy możemy zobaczyć siebie samych, jest godna naśladowania. Tekst mówi, że podejmowała wiele terapii, «całe swe mienie wydała, a nic jej nie pomogło, lecz miała się jeszcze gorzej». Także i my, jakże często rzucamy się na fałszywe leki, aby zaspokoić nasz brak miłości? Myślimy, że nas uszczęśliwią sukces i pieniądze, ale miłości nie można kupić. Uciekamy się do świata wirtualnego, ale miłość jest konkretna – mówił Franciszek.

– Nie akceptujemy siebie takimi, jakimi jesteśmy i chowamy się za zewnętrznymi makijażami, lecz miłość to nie powierzchowność. Szukamy rozwiązań u wróżek i różnych guru, tylko po to, aby znaleźć się bez pieniędzy i bez pokoju, jak ta kobieta. W końcu wybiera Jezusa i rzuca się między tłum, aby dotknąć Jego płaszcza. Znaczy to, że owa kobieta szuka bezpośredniego, fizycznego kontaktu z Jezusem - dodał.

Papież podkreślił, że czas pandemii dał nam lepiej zrozumieć, jak ważne są kontakty i relacje. Tak samo jest z Jezusem: czasami zadowalamy się przestrzeganiem jakiegoś przykazania i powtarzaniem modlitw, ale Pan czeka na nas, abyśmy Go spotkali, abyśmy otworzyli przed Nim nasze serca i, jak owa kobieta, dotknęli Jego płaszcza, aby wyzdrowieć. \

- Wchodząc w zażyłość z Jezusem, zostajemy bowiem uzdrowieni w naszych uczuciach – podkreślił Ojciec Święty.

- Takie jest właśnie spojrzenie Jezusa: jest wielu ludzi, ale On poszukuje oblicza i serca pełnego wiary. Nie patrzy na wszystkich, ale na osobę. Jego spojrzenie nie zatrzymuje się na ranach i błędach przeszłości, ale wykracza poza grzechy i uprzedzenia. Wszyscy mamy jakąś historię i każdy dobrze zna jej ciemne strony. Jezusa spogląda na nią, by uzdrowić. Natomiast my lubimy dostrzegać złe rzeczy w innych. Jakże często gdy rozmawiamy plotkujemy, nie zostawiamy na innych suchej nitki – mówił Franciszek.

– Jakiż to jednak jest horyzont życia? Jezus zawsze spogląda tak, by uzdrowić, patrzy na nasze dziś, na dobrą wolę, a nie na naszą złą historię. Jezus wychodzi poza grzechy, Jezus wychodzi poza uprzedzenia. Nie poprzestaje na pozorach, dociera do serca. I uzdrawia właśnie ją, która została odrzucona przez wszystkich. Czule nazywa ją «córką» i chwali jej wiarę, przywracając jej wiarę w siebie. Styl Jezusa to bliskość, współczucie i czułość - stwierdził papież. 

W swym w znacznej mierze improwizowanym rozważaniu Franciszek apelował:

- Siostro, bracie, pozwól Jezusowi spojrzeć i uzdrowić twoje serce. A jeśli już doświadczyłeś Jego czułego spojrzenia na ciebie, naśladuj Go, czyń tak, jak On czynił. Rozejrzyj się wokół siebie: zobaczysz, że wiele osób, które mieszkają w pobliżu ciebie czują się zranione i samotne, potrzebują poczuć się kochanymi. Bo tylko miłość leczy życie.

Papież zauważył, że chodzi o spojrzenie prosto do serca, które nie osądza, ale akceptuje. Modlił się, by Matka Boża, Pocieszycielka strapionych, pomogła nam zanieść czułość zranionym na sercu, których spotykamy na naszej drodze.

- Nie osądzajmy innych, pozwólmy im żyć i zbliżmy się do nich z miłością – zachęcał Ojciec Święty.