W 1998 r. wybuch epidemii Nipah w Malezji zabił ponad 100 osób. Naukowcy doszli do wniosku, że pożary lasów i lokalna susza wyparły nietoperze z ich naturalnych siedlisk i zmusiły je do żerowania na drzewach owocowych drzew rosnących w tych samych gospodarstwach, gdzie przebywały świnie. Pozwoliło to na transmisję wirusa z nietoperzy na świnie, a następnie na rolników.

Aktualnie Nipah znów zagraża światu. W Indiach i Bangladeszu odkryto nowe ogniska choroby.

Nietoperze są siedliskiem wielu innych chorób, nie tylko Nipah i Covid-19, ale także Eboli i Sars.

Co roku Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) dokonuje przeglądu obszernej listy patogenów, które mogą spowodować zagrożenie zdrowia publicznego, by zdecydować, jak rozdysponować fundusze badawcze i rozwojowe.

Wirus Nipah traktowany jest priorytetowo jako jeden z najgroźniejszych na świecie.

Dlaczego wirus Nipah jest tak złowrogi? Jest kilka powodów. Długi okres inkubacji choroby, ponoć nawet 45 dni, oznacza, że zakażony żywiciel, nieświadomy, że jest chory, ma dużą możliwość na rozprzestrzenianie wirusa. A zakazić się można albo przez bezpośredni kontakt albo przez spożycie skażonej żywności.

Osoba z wirusem Nipah może doświadczyć objawów oddechowych, w tym kaszlu, bólu gardła, bólu i zmęczenia oraz zapalenia mózgu, obrzęku mózgu, który może powodować drgawki, a nawet śmierć.