Początek października przyniósł koniec archeologicznych badań ratowniczych, które odbywały się w Sandomierzu. Ma tam powstać osiedle mieszkaniowe, dlatego niezbędne było wykonanie specjalistycznych prac.

Podejmując prace wykopaliskowe spodziewano się odkrycia pozostałości niewielkiej osady z okresu środkowego neolitu ludności kultury pucharów lejkowatych (ok. 3700-3200 lat przed n.e.) [...] I rzeczywiście badania potwierdziły istnienie w tym miejscu osady ludności kultury pucharów lejkowatych w postaci dużych jam – piwniczek służących do przechowywania żywności

– czytamy na facebookowym profilu Wojewódzkiego Urzędu Ochrony Zabytków w Kielcach, delegatura w Sandomierzu.

Prawdziwą sensacją okazało się odnalezienie jeszcze starszych pozostałości, które znajdowały się nieopodal. Znajdowały się tam zabudowania osady, która datowana jest na ok. 5300-4900 lat p.n.e i pochodzi z okresu wczesnego neolitu. Zamieszkiwana była przez ludność kultury ceramiki wstęgowej rytej. Byli pierwszymi rolnikami i hodowcami, ale także specjalizowali się w budownictwie, dzięki czemu stawiali duże domy. Ten, który odnaleziono w Sandomierzu mierzy 20 metrów długości i 6 szerokości. 

Dookoła domu znajdowały się różne jamy, w tym tzw. glinianka powstała w wyniku wybieranie lessu do wylepiania ścian, w także jamy o charakterze gospodarczym

– czytamy dalej w poście.

Przechowywano tam głównie żywność, ale także przedmioty do pracy na roli czy broń. Bardzo ciekawym znaleziskiem okazała się część naczynia pochodzącego z kultury lubelsko-wołyńskiej. Bytność tej ludności na terenie Sandomierza zdziwiła badaczy i pozwoliła poszerzyć wiedzę na temat historii regionu.

Wszystkie eksponaty zostaną teraz dokładnie przebadane. Następnie przekazane zostaną w ręce Muzeum Zamkowego w Sandomierzu.

Źródło: Facebook