Kard. Robert Sarah stwierdził, że żyjemy w dobie  "poważnego kryzysu kapłaństwa”,  a zniesienie celibatu wiąże się z poważnym niebezpieczeństwem dla Kościoła. 

– Atakując celibat księży, atakujecie Kościół i jego misterium. – powiedział w rozmowie z „National Catholic Register”.

Wypowiedź kardynała padła w kontekście zaplanowanej na 12 lutego publikacji posynodalnej adhortacji apostolskiej „Querida Amazonia”, o której mówi się, że ma otworzyć drzwi do kapłaństwa dla żonatych mężczyzn. Kard. Sarah w wywiadzie zaznaczyła także,że wierni katolicy nie proszą o uchylenie celibatu księży.

– Wyświęcanie żonatych mężczyzn to fantazja zachodnich akademików, którzy poszukują pogwałceń. Chciałbym z całą mocą podkreślić: Ubodzy, prości, szeregowi katolicy nie domagają się skończenia z celibatem — zauważył.

Prefekt Kongregacji Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów, powiedział, że są głosy wewnątrz Kościoła, które chciałyby „relatywizować celibat kapłanów”.

– To byłaby katastrofa! Jako że celibat jest najbardziej oczywistą manifestacją, że ksiądz przynależy do Chrystusa, i że nie należy już do samego siebie. Celibat jest znakiem życia, które ma znaczenie jedynie przez Boga i dla Niego — wyjaśniał.

– Chcieć wyświęcić żonatych mężczyzn to wskazywać, że kapłaństwo nie jest w pełnym wymiarze czasu, że nie wymaga całkowitego daru, że pozostawia daną osobę wolną dla innych zobowiązań, jak wykonywany zawód, że pozostawia czas dla życia prywatnego. Ale to jest nieprawda. Kapłan pozostaje kapłanem w każdym czasie. Święcenia kapłańskie nie są przede wszystkim hojnym zobowiązaniem; to jest konsekracja całej osoby w jej istocie, niezacieralne formowanie duszy dla Chrystusa, księdza, który domaga się od nas trwałego nawrócenia naszej duszy w celu odpowiedzenia Jemu. Celibat jest niepodważalnym znakiem, że bycie księdzem zakłada bycie całkowicie opanowanym przez Boga. Podważanie tego w sposób poważny zaostrzyłoby kryzys kapłaństwa — dodał.

Nawiązał także do sytuacji w Niemczech, gdzie od dłuższego czasu dyskutuje się o możliwości wyświęcania żonatych mężczyzn na księży.

– Jestem niespokojny. W Niemczech dziwny synod najwyraźniej przewiduje kwestionowanie celibatu. Chciałbym wykrzyczeć moją troskę: Nie rozdzierajcie Kościoła! Poprzez atakowanie celibatu księży, atakujecie Kościół i jego misterium — wskazywał po raz kolejny.

Wyjaśniając, że ci, którzy atakują celibat chcą uczynić Kościół czysto ludzką instytucją „w obrębie naszej mocy, w obrębie naszego zasięgu” - kontynuował. - To oznacza wyrzeczenie się misterium Kościoła jako daru Boga

Kardynał próbował również obalić mity związane z żonatymi księżmi w początkach chrześcijaństwa. Przypomniał, że nawet jeżeli żonaci księża w rzeczywistości istnieli w pierwszych wiekach Kościoła, po święceniach „wymagano od nich, aby powstrzymywali się od stosunków seksualnych ze swoimi żonami”.

Przytoczył ustalenia Synodu w Elwirze w 305 roku, które stwierdzały:

Zgodzono się jednogłośnie, że biskupi, księża i diakoni, a co za tym idzie wszyscy duchowni pełniący posługę, powinni wstrzymywać się od swoich żon i nie powinni posiadać dzieci; ktokolwiek by to uczynił (miał stosunek seksualny) powinien być pozbawiony swojej duchownej funkcji.

– Jeżeli ksiądz jest żonaty, wówczas prowadzi prywatne życie, wspólne i rodzinne. Jest zatem niezdolny, aby pokazać, że przez całe swoje życie jest totalnie i absolutnie oddany Bogu i Kościołowi — zauważył.

Według hierarchy zniesienie celibatu nie jest panaceum na nadużycia wśród księży i kleryków, również tym o charakterze pedofilskim, wskazując, iż przyczyną, dla której dochodzi do tych ostatnich są „poważne mankamenty formacji”.

Chcą uczynić z księży ludzi takich, jak inni. Niektórzy księża byli formowani bez stawiania Boga, modlitwy, celebracji Mszy, gorliwego dążenia do świętości w centrum ich życia — powiedział kard. Sarah.

Jeżeli ksiądz nie uważa się na co dzień za narzędzie w ręku Boga, jeżeli nie staje stale przed Bogiem, aby Mu służyć całym swoim sercem, ryzykuje, że stanie się skażony poczuciem władzy. Jeżeli życie księdza nie jest życiem konsekrowanym, jest on w wielkim niebezpieczeństwie popadnięcia w iluzję i odwrócenia się od Boga — przestrzegał.