Na liście „negatywnych czynników” wymienionych w dokumencie znalazły się m.in. zwiększenie potencjału siłowego NATO na zewnętrznych granicach Państwa Związkowego Białorusi i Rosji (PZ), zastosowanie w konfliktach militarnych siły w połączeniu z innymi formami walki: polityczną, finansowo-gospodarczą, informacyjną i innymi (konflikty hybrydowe), istnienie potencjalnych źródeł konfliktów w pobliżu granic PZ.

Wśród tych czynników wskazano także „próby zmiany wartości i modeli rozwoju, dyskredytacji kultur, religii i cywilizacji”, a także „przeciwdziałanie rozwojowi PZ, ODKB (poradzieckiej Organizacji Układu o Bezpieczeństwie Zbiorowym) i innych struktur integracyjnych z udziałem Białorusi i Rosji przez niektóre organizacje międzynarodowe i państwa”.

Jak czytamy w dokumencie, za główne zagrożenia wojskowe Rosja i Białoruś uważają m.in. „koncentrację sił zbrojnych innego państwa (lub innych państw) wzdłuż granic PZ we wschodnioeuropejskim regionie bezpieczeństwa zbiorowego, wskazującą na zamiar użycia siły wojskowej przeciwko PZ” czy przeprowadzenie w krajach sąsiadujących „mobilizacji w celach przeprowadzenia aktu militarnej agresji (dalej – inwazji) na PZ". Za zagrożenie uważa się też użycie technologii informacyjno-komunikacyjnych do „wrogich działań”.

Doktryna wskazuje, że Rosja i Białoruś opowiadają się za rozwiązywaniem konfliktów drogą polityczną i niewojskową, a „zastosowanie siły traktują jako środek ostateczny”.