W związku z dynamiką wydarzeń na Krymie media prawie całkowicie zignorowały spięcie pomiędzy ministrem spraw zagranicznych a prezydentem. Ten drugi oskarża ministra o to, że nie dopilnował, aby nadzwyczajne posiedzenie NATO z 2 marca 2014 roku odbywało się w trybie 4 artykułu Traktatu Północnoatlantyckiego. Artykuł ten mówi o wspólnym konsultowaniu się stron paktu za każdym razem, kiedy zagrożone będą integralność terytorialna, niezależność polityczna lub bezpieczeństwo którejkolwiek ze stron.

- Polska prowadzi bardzo intensywny dialog z sojusznikami w Sojuszu Północnoatlantyckim i ten dialog będzie kontynuowany. Będzie się on odbywał w zależności od rozwoju sytuacji - powiedział Radosław Sikorski, poproszony o ustosunkowanie się do uwag ze strony prezydenta.

Dzień po słowach Sikorskiego, odbyło się Posiedzenie Rady Północnoatlantyckiej poświęcone sytuacji u naszych wschodnich sąsiadów i bezpieczeństwu państw członkowskich NATO, które znajdują się blisko strefy konfliktu. Problem polega na tym, że skład posiedzenia był inny od tego, o który prosił prezydent.

Na rutynowych spotkaniach Rada Północnoatlantycka zbiera się w gronie stałych reprezentantów państw członkowskich, natomiast prezydent wyraźnie oznajmił, że Polska dąży do odbycia się spotkania w randze ministerialnej – czyli takiej, w której państwa reprezentowane są przez ministrów spraw zagranicznych i obrony.