Dla pułkownika Ryszarda Białousa, dla „Jerzego”, marzenie o tym, żeby Polska była niepodległa, w pełni suwerenna, kwitnąca i żeby być w niej, dzisiaj właśnie się realizuje – powiedział Prezydent Andrzej Duda na Powązkach Wojskowych podczas uroczystości pogrzebowych dowódcy Batalionu „Zośka”.
- To jest niezwykła chwila, sen o wolnej Polsce dopełnia się. Dla pana pułkownika Ryszarda Białousa, dla "Jerzego", to marzenie o tym, aby Polska była niepodległa, była w pełni suwerenna, była kwitnąca i żeby być w niej dzisiaj, właśnie się realizuje - podkreślił prezydent.
- Po 75 latach od dnia, w którym gotów był stanąć do Powstania Warszawskiego, które następnego dnia, 1 sierpnia 1944 roku, miało się rozpocząć - dodał.
- Był mężem, toczyło się dla niego życie, a jednak gotów był poświęcić je dla Polski, gotów był poświęcić je od dawna, od czasów przedwojennych - podkreślił Andrzej Duda.
- W tamtych sierpniowych dniach 1944 roku stanął na czele, jako dowódca, batalionu "Zośka", ale potem został dowódcą całej brygady "Broda 53" - mówił prezydent. - Spocznie tu, gdzie jego miejsce. Z dumą - mówił Andrzej Duda.
- Panie pułkowniku, dowódco legendarnego batalionu "Zośka". Spoczywaj w pokoju - zakończył prezydent.
Ryszard Białous ps. „Jerzy” „Zygmunt”, „Taran”, dowódca legendarnego Batalionu „Zośka”, zmarł 27 lat temu w Argentynie. W czerwcu tego roku jego prochy, zgodnie z przedśmiertną wolą, by spocząć w ojczystej ziemi, przetransportowano do Polski.
Prezydent uhonorował płk. Białousa pośmiertnie KRZYŻEM KOMANDORSKIM Z GWIAZDĄ ORDERU ODRODZENIA POLSKI za wybitne zasługi dla niepodległości Rzeczypospolitej Polskiej. Order przekazał osobiście rodzinie podczas pożegnalnej ceremonii.
yszard Białous urodził się 4 kwietnia 1914 r. w Warszawie. Przed wybuchem II wojny światowej ukończył architekturę na Politechnice Warszawskiej oraz kurs Szkoły Podchorążych Rezerwy Saperów w Modlinie. Działał także w Związku Harcerstwa Polskiego.
Po wybuchu wojny, we wrześniu 1939 r., dowodził plutonem saperów w 8. Dywizji Piechoty, następnie wstąpił do Szarych Szeregów i do Służby Zwycięstwu Polski – Związku Walki Zbrojnej. Podczas okupacji niemieckiej w Warszawie działał w konspiracji, tworząc m.in. Grupy Szturmowe w Szarych Szeregach.
W Powstaniu Warszawskim kpt. Białous wraz z Batalionem „Zośka” przeszedł szlak bojowy od Woli poprzez Starówkę do Czerniakowa; po drodze m.in. wyzwalając obóz „Gęsiówka”. Ryszard Białous był także dowódcą Brygady Dywersyjnej „Broda 53”. Za swoją walkę z okupantem został odznaczony Orderem Virtuti Militari V klasy oraz - trzykrotnie - Krzyżem Walecznych.
Po upadku powstania „Jerzy” trafił do obozów jenieckich w Niemczech. W kwietniu 1945 r. został uwolniony przez Brytyjczyków i przydzielony do słynnej 1. Samodzielnej Brygady Spadochronowej gen. Stanisława Sosabowskiego. Od marca 1947 do lutego 1948 r. był naczelnikiem ZHP poza granicami kraju. W lipcu 1948 r. wyemigrował wraz z rodziną do Argentyny. Zmarł 24 marca 1992 r. w Neuquen w Argentynie. Dziś spoczął w Kwaterze Harcerskiego Batalionu Armii Krajowej „Zośka”.