Pogardę, bezczelność, arogancję myli Tusk, a także jego zwolennicy, z siłą. "Siłą" demonstrowaną wobec współrodaków, bo na postawienie się zagranicznym partnerom jakoś już go nie stać. Dla nich ma tylko serwilistyczny uśmieszek i stanie na baczność.

O tym, jak Tusk odnosi się do problemów zwykłych ludzi pokazuje najlepiej jego stosunek do rolniczych protestów, a zwłaszcza do głodujących kolejny dzień w Sejmie związkowców z "Orki". Tusk od wielu dni odmawia spotkania się z tymi rolnikami, twierdząc, że nie są dla niego "grupą reprezentatywną". Pełen pogardy stosunek "arystokraty" z Sopotu do "gminu" nie zmienia nawet pogarszający się stan zdrowia protestujących rolników, którzy proszą tylko o jedno - by pan Tusk się z nimi spotkał. Tusk kategorycznie odmawia, "życząc" dziś malejącej grupie rolników (trzech z nich trafiło do szpitala)... "dobrej kondycji".

"Ta polityczna manifestacja w Sejmie to nie jest obrona interesów rolników, tylko polityka. I trudno mi wziąć odpowiedzialność za działania moich politycznych oponentów. Niech oni biorą za siebie odpowiedzialność, tak jak ja biorę za siebie" – zakończył "pan premier".

To już nawet nie jest bezczelność - to zdziczenie.