Trybunał Konstytucyjny postanowił do czasu rozstrzygnięcia sprawy (sygn. Kpt 1/20) wstrzymać wykonywanie przez Sąd Najwyższy kompetencji do wydawania uchwał, „jeżeli miałyby dotyczyć zgodności z prawem krajowym, międzynarodowym oraz orzecznictwem sądów międzynarodowych”: składu KRS, trybu przedstawiania Prezydentowi RP kandydatów na sędziego, konstytucyjnego prawa prezydenta do powoływania sędziów oraz ich kompetencji do pełnienia urzędu na stanowisku sędziego. TK orzekł też, że wyroki wydane przez składy orzekające, w których zasiadali nowi sędziowie „mają moc obowiązującą”. Orzeczenie Trybunału zapadło zdecydowaną większością głosów.
22 stycznia br. marszałek Sejmu Elżbieta Witek złożyła do Trybunału Konstytucyjnego wniosek o rozstrzygnięcie dwóch sporów kompetencyjnych. Pomiędzy Sejmem Rzeczypospolitej Polskiej a Sądem Najwyższym, „dotyczącym tego, czy Sąd Najwyższy jest uprawniony, w tym w drodze uchwały (…) do dokonywania zmian stanu normatywnego w sferze ustroju i organizacji wymiaru sprawiedliwości”, czy też zgodnie z sześcioma artykułami polskiej konstytucji „tego rodzaju uprawnienia pozostają w wyłącznej kompetencji ustawodawcy”.
Marszałek Sejmu zwróciła się również o rozstrzygnięcie sporu kompetencyjnego pomiędzy Prezydentem RP a Sądem Najwyższym, dotyczącego tego, czy kompetencja Prezydenta RP, o której mowa w konstytucji, „może być rozumiana w ten sposób, że dozwolone jest przyznanie Sądowi Najwyższemu lub innemu sądowi nieprzewidzianych Konstytucją RP kompetencji do oceny skuteczności powołania sędziego, a w szczególności kompetencji do oceny skuteczności nadania sędziemu, którego dotyczy akt powołania, prawa do wykonywania władzy sądowniczej”.
TK w pełnym składzie rozpatrywał ten wniosek i wczoraj wydał orzeczenie w tej sprawie. Trybunał zdecydowaną większością głosów, na podstawie obowiązujących przepisów postanowił „wstrzymać wykonywanie przez Sąd Najwyższy kompetencji do wydawania uchwał, jeżeli miałyby dotyczyć zgodności z prawem krajowym, międzynarodowym oraz orzecznictwem sądów międzynarodowych” w następujących kwestiach:
1) ukształtowania składu Krajowej Rady Sądownictwa na podstawie ustawy i Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej,
2) trybu przedstawiania Prezydentowi Rzeczypospolitej Polskiej kandydatur do pełnienia urzędu na stanowisku sędziego, uregulowanego ustawą oraz w Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej,
3) wykonywania prerogatywy Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej do powoływania sędziów zgodnie z ustawą oraz Konstytucją Rzeczypospolitej Polskiej,
4) kompetencji do pełnienia urzędu na stanowisku sędziego przez osobę powołaną przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej na wniosek Krajowej Rady Sądownictwa ukształtowanej na podstawie ustawy oraz Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej
TK postanowił też wstrzymać stosowanie uchwały składu połączonych Izb Cywilnej, Karnej oraz Pracy i Ubezpieczeń Społecznych Sądu Najwyższego. Sędziowie TK podkreślili, że „niedopuszczalne jest” blokowanie postępowań i orzeczeń Izby Dyscyplinarnej SN oraz ograniczanie przez część sędziów SN kompetencji do orzekania przez sędziów powołanych na urząd przez prezydenta RP. W orzeczeniu przypomniano też, że zostało to ukształtowane zgodnie z ustawą i jest zgodne z konstytucją i obowiązującym prawem (ustawa z dnia 12 maja 2011 r. o Krajowej Radzie Sądownictwa).
Trybunał orzekł też, że wyroki wydane przez składy orzekające, w których zasiadali nowi sędziowie „mają moc obowiązującą”. Orzeczenie Trybunału zapadło zdecydowaną większością głosów. Spośród 14 sędziów (niedawno zmarł sędzia Grzegorz Jędrejek) tylko trzech złożyło zdania odrębne: Piotr Pszczółkowski, Leon Kieres i Jarosław Wyrembak.
