Prokuratura Krajowa zaprezentowała takie stanowisko w sprawie zawisłej przed Sądem Najwyższym Izbą Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych w Warszawie.

W sprawie tej Pierwsza Prezes Sądu Najwyższego wniosła o podjęcie uchwały przez Sąd Najwyższy w składzie 7 sędziów. W swoim wniosku wskazała na rozbieżności w orzecznictwie Sądu Najwyższego. Dotyczą one kwalifikacji pracy kierowcy samochodu ciężarowego o dopuszczalnym ciężarze powyżej 3,5 tony, który w ramach obowiązków służbowych wykonywał także czynności konwojenta, ładowacza lub spedytora.

Prokuratura Krajowa stoi na stanowisku, że wszystkie czynności polegające między innymi na załadunku i rozładunku towarów czy wykonywaniu czynności spedycyjnych, wpisują się integralnie w zakres pojęcia „prace kierowców samochodów ciężarowych o dopuszczalnym ciężarze całkowitym powyżej 3,5 tony". Nie są więc innymi czynnościami łączonymi z pracą kierowcy samochodu ciężarowego w warunkach szczególnych, lecz świadczeniem takiej pracy, podobnie jak prowadzenie pojazdu. Tym samym ich wykonywanie nie może prowadzić do stwierdzenia nieświadczenia przez kierowcę w tym charakterze pracy stale i w pełnym wymiarze czasu pracy.

Z tych względów w ocenie Prokuratury Krajowej należy uznać, że charakter pracy kierowcy samochodu ciężarowego uzasadnia przyjęcie, że czynności ładowacza, konwojenta lub spedytora, wykonywane obok czynności kierowania pojazdem w ramach czasu pracy na danym stanowisku, nie stoją na przeszkodzie uznaniu, że kierowca stale i w pełnym wymiarze czasu wykonywał pracę w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze – poinformował Dział Prasowy Prokuratury Krajowej.