Oprócz popieranego przez europejskie federacje, w tym Polską, Infantino, który do tej pory pełnił funkcję sekretarza generalnego UEFA i szejka Al Khalify prezydent Azjatyckiej Konfedracji Piłkarskiej, pulę kandydatów dopełniali jordański książę, były wiceprezydent FIFA Ali bin Al-Hussain i wieloletni współpracownik Seppa Blattera Jerome Champagne. Oficjalnym kandydatem był także weteran walki z Apartheidem, biznesmen z RPA Tokyo Sexwale. Afrykańczyk jednak po wygłoszeniu płomiennego, przyjętego owacjami na stojąco przemówienia, w którym krytykował między innymi przyznawanie organizacji turniejów mistrzowskich „pod stołem”, zrezygnował z kandydowania.

W wyborach prezydenta FIFA bierze udział 209 przedstawicieli krajowych federacji piłkarskich. Żeby osiągnąć zwycięstwo, kandydat musi zdobyć 2/3 głosów. Jeśli tak się nie stanie przewidziana jest druga tura, w której zadecyduje zwykła większość, a w razie konieczności także trzecia i kolejna, ale już bez kandydata, który poprzednio otrzymał najmniejszą liczbę głosów.

Tym razem do wyłonienia nowego prezydenta wystarczyły dwa głosowania. W pierwszym wyraźną przewagę nad resztą kandydatów uzyskali Infantino i szejk Al Khalifa, odpowiednio 88 i 85 głosów, przy 35 dla księcia Alego i 7 oddanych na Jerome'a Champagne. W drugiej turze Szwajcar włoskiego pochodzenia uzyskał poparcie 114 federacji co wystarczyło do wygranej.

Jednym z głównych założeń programowych Infantino jest zwiększenie liczby uczestników Mundialu do 40 państw. W związku z nadzwyczajnym trybem głosowania kadencja nowego prezydenta będzie trwała 3, a nie 4 lata.