Fundusz Ludnościowy ONZ (UNFPA) w trakcie wirtualnego spotkania zarządu przegłosował zmiany w strategicznym planie Funduszu Ludnościowego ONZ na lata 2018-2021. Do Planu Strategicznego został dołączony proaborcyjny dokument o nazwie: „Deklaracja z Nairobi”. Znajdują się w nim ustępy dotyczące upowszechnienia „dostępu do aborcji w pełnym zakresie prawa” („access to abortion to the full extent of the law”) jako części „praw do usług w zakresie zdrowia seksualnego i reprodukcyjnego w sytuacjach humanitarnych i niestabilnych” („the right to sexual and reproductive health services in humanitarian and fragile contexts”). W paragrafie 12 Deklaracji postulowano umożliwienie dokonywania „bezpiecznej aborcji” w nagłych przypadkach „humanitarnych”. W dokumencie rozszerzono również definicję „zdrowia seksualnego i reprodukcyjnego”, tak aby obejmowała nadanie przywilejów osobom identyfikującym się z ruchem LGBT, zgodnie z wnioskiem proaborcyjnego Instytutu Guttmachera i czasopisma medycznego „Lancet”.

W przyjętym podczas ostatniej sesji UNFPA dokumencie stwierdzono w pkt 17: „(…) Globalne konsultacje doprowadziły do ​​przyjęcia Deklaracji z Nairobi, która stanowi ramy dla zobowiązań rządowych i partnerskich w celu przyspieszenia realizacji programu działania ICPD”. Tymczasem, podczas Szczytu w  Nairobi nie było żadnych konsultacji ani negocjacji, dokument końcowy nie został przyjęty drogą konsensusu, a państwom uniemożliwiono przeprowadzenie debaty nad nim. Z tych przyczyn rządy wielu państw m.in. Stanów Zjednoczonych, Brazylii i Polski wprost sprzeciwiły się odgórnie narzuconym postanowieniom, jak i samemu sposobowi organizacji tego wydarzenia.  Biorąc pod uwagę charakter szczytu, jak również opór licznych krajów wobec zatwierdzonych wtedy treści, jeszcze większe wątpliwości może budzić deklaracja zawarta w przyjętym przez Fundusz Ludnościowy dokumencie. Zgodnie z nią, „UNFPA utworzy komisję wysokiego szczebla, która będzie monitorować realizację zobowiązań podjętych na szczycie w Nairobi i we współpracy z partnerami opracuje przejrzysty mechanizm monitorowania ich wdrożenia”. 
 
Ostatnie postanowienia UNFPA oraz te przyjęte podczas Szczytu w Nairobi są niezgodne z obowiązującym prawem międzynarodowym. Jak wskazuje pkt. 8.25 Programu Działań Międzynarodowej Konferencji w Kairze z 1994 r., aborcja nie może być promowana jako metoda planowania rodziny, a państwa zobowiązane są do zmniejszania liczby przeprowadzanych aborcji. Powoływanie się przez UNFPA na dokument wieńczący konferencję w Nairobi w listopadzie 2019 r., stanowi wykroczenie poza ustalenia wspólnoty międzynarodowej.

„Przede wszystkim, Szczyt w Nairobi, jak podkreślali sami organizatorzy, był nieoficjalnym wydarzeniem ONZ, a wszelkie ustalenia miały charakter niewiążący. Wiele wątpliwości budzi nie tylko treść jego postanowień, na które liczne państwa członkowskie nie wyraziły zgody, ale także sposób jego przeprowadzenia. Mimo deklaracji o otwartym charakterze wydarzenia, organizatorzy nie dopuścili do rejestracji na Szczyt niemal żadnej organizacji występującej w obronie życia i rodziny. Dokument końcowy nie był poprzedzony negocjacjami między delegatami krajowymi, lecz został narzucony odgórnie przez UNFPA. Co więcej, "Deklaracja ze Szczytu w Nairobi" nie została wynegocjowana ani poparta przez Zgromadzenie Ogólne ONZ” – podkreśla Anna Jackowska, analityk Centrum Prawa Międzynarodowego Ordo Iuris.