– Obóz koncentracyjny Bad Sulza był jednym z tzw. wczesnych obozów koncentracyjnych i bezpośrednim poprzednikiem Buchenwaldu – mówi cytowany przez portal evangelisch.de Jens-Christian Wagner, dyrektor Fundacji Miejsc Pamięci Buchenwald i Mittelbau-Dora.

W latach 1933-37 w Bad-Sulza więziono Żydów, świadków Jehowy i przeciwników politycznych Hitlera, w tym posłów do sejmu krajowego Turyngii. Po napaści Niemiec na Polskę obóz przeznaczono dla jeńców: żołnierzy Września, a później także powstania warszawskiego. Przetrzymywano tu również żołnierzy innych narodowości.

Informując o planach budowy osiedla niemieckie media przypominają tylko pierwszy fragment historii obozu, pomijając okres po 1939 r., kiedy to w Bad Sulza przebywało łącznie aż ok. 50 tys. więźniów. Już w 1940 r. Hitler wydał dekret nakazujący zatrudnienie polskich szeregowych i podoficerów w ramach pracy przymusowej na rzecz gospodarki niemieckiej.

Choć duża część głównego budynku obozu spłonęła pod koniec wojny, to na parterze i w piwnicy zachowały się ściany i elementy wyposażenia z czasów hitlerowskich: piętrowe prycze, żelazne drzwi czy kraty w oknach. Na terenie KL Bad Sulza zachował się ponadto oryginalny bruk i elementy ogrodzenia.