Najstarsze kawałki bursztynu bałtyckiego na Półwyspie Iberyjskim liczą ponad pięć tys. lat. Oznacza to, że już wówczas trwała wymiana między tymi dwiema oddalonymi od siebie częściami Europy. Badania prowadzili naukowcy z uniwersytetów w Granadzie (Hiszpania) i Cambridge (W. Brytania).

Dotychczas sądzono, że bursztyn bałtycki pojawił się w Hiszpanii mniej więcej dwa tysiące lat później. W czasach prehistorycznych, podobnie jak dzisiaj, bursztyn nie był materiałem niezbędnym do podstawowego przetrwania, a raczej dobrem o charakterze luksusowym, podkreślającym status posiadacza. Jego wędrówka przez Europę odbywała się szlakami handlowymi.

Na Półwyspie Iberyjskim już wcześniej odnajdywano bursztyn z Sycylii, nikt jednak nie spodziewał się odkrycia tak starego bursztynu bałtyckiego. Jak wyjaśnia członkini zespołu, Mercedes Murillo-Barroso, naukowcy do datowania próbek ze stanowiska Cova del Frare zastosowali analizę za pomocą podczerwonej spektroskopii. Wiek próbek ustalono na lata 3634-3363 p.n.e.

Jak piszą naukowcy (https://www.nature.com/articles/s41598-023-41293-0), w obszarze bałtyckim występuje prawdopodobnie najlepszy na świecie bursztyn stosowany w wytwarzaniu biżuterii. Był on ceniony w starożytnym Rzymie, a również i teraz używa się go powszechnie w przemyśle jubilerskim na przykład w Polsce. Zaczął przybywać na Półwysep Iberyjski już pięć tys. lat temu i stopniowo wypierał bursztyn lokalny i sycylijski.