„Handel bałtyckim bursztynem prowadzono już ponad pięć tys. lat temu. Jego najstarsze próbki znaleziono właśnie na Półwyspie Iberyjskim” – informują naukowcy na łamach tygodnika „Nature”.
Najstarsze kawałki bursztynu bałtyckiego na Półwyspie Iberyjskim liczą ponad pięć tys. lat. Oznacza to, że już wówczas trwała wymiana między tymi dwiema oddalonymi od siebie częściami Europy. Badania prowadzili naukowcy z uniwersytetów w Granadzie (Hiszpania) i Cambridge (W. Brytania).
Dotychczas sądzono, że bursztyn bałtycki pojawił się w Hiszpanii mniej więcej dwa tysiące lat później. W czasach prehistorycznych, podobnie jak dzisiaj, bursztyn nie był materiałem niezbędnym do podstawowego przetrwania, a raczej dobrem o charakterze luksusowym, podkreślającym status posiadacza. Jego wędrówka przez Europę odbywała się szlakami handlowymi.
Na Półwyspie Iberyjskim już wcześniej odnajdywano bursztyn z Sycylii, nikt jednak nie spodziewał się odkrycia tak starego bursztynu bałtyckiego. Jak wyjaśnia członkini zespołu, Mercedes Murillo-Barroso, naukowcy do datowania próbek ze stanowiska Cova del Frare zastosowali analizę za pomocą podczerwonej spektroskopii. Wiek próbek ustalono na lata 3634-3363 p.n.e.
Jak piszą naukowcy (https://www.nature.com/articles/s41598-023-41293-0), w obszarze bałtyckim występuje prawdopodobnie najlepszy na świecie bursztyn stosowany w wytwarzaniu biżuterii. Był on ceniony w starożytnym Rzymie, a również i teraz używa się go powszechnie w przemyśle jubilerskim na przykład w Polsce. Zaczął przybywać na Półwysep Iberyjski już pięć tys. lat temu i stopniowo wypierał bursztyn lokalny i sycylijski.
