Zakład Ubezpieczeń Społecznych przekazał dane o zwolnieniach lekarskich wystawianych w 2023 r. Z raportu wynika, że w ubiegłym roku zarejestrowano 27 mln zaświadczeń lekarskich o czasowej niezdolności do pracy wystawionych na łączną liczbę 287,2 mln dni absencji chorobowej - z tytułu choroby własnej, opieki nad dzieckiem oraz opieki nad innym członkiem rodziny. W porównaniu do 2022 r. zaobserwowano spadek liczby dni absencji chorobowej o 0,6 proc. i wzrost liczby zaświadczeń lekarskich o 0,2 proc. - czyli o 50,5 tys. zaświadczeń.

W 2023 r. liczba zaświadczeń lekarskich wystawionych z tytułu choroby własnej osobom ubezpieczonym w ZUS wyniosła 21,9 mln, a liczba dni absencji chorobowej z tych zaświadczeń 237,3 mln. Przeciętna długość zaświadczenia lekarskiego to 10 dni. W ubiegłym roku ponad połowę (55,7 proc.) zaświadczeń z tytułu choroby własnej wystawiono kobietom. 42,2 proc. zaświadczeń lekarskich z tytułu choroby własnej wystawiono na okres od 1 do 5 dni (z tego 6,6 proc. to były zaświadczenia jednodniowe). 23,1 proc. ogółu zaświadczeń wystawiono na czas od 6 do 10 dni; 29,6 proc. - od 11 do 30 dni. Porównując z rokiem poprzednim ZUS zaobserwował wzrost (o 1,6 punktu procentowego) liczby zaświadczeń lekarskich wystawionych na krótki okres (od 1 do 5 dni) i jednoczesny spadek (o 1,2 punktu procentowego) liczby zaświadczeń wystawionych na okres od 6 do 10 dni.

W analizowanym okresie najwyższy odsetek (26,9 proc.) dni absencji chorobowej, odnotowano w grupie wiekowej między 30 a 39 rokiem życia. W populacji kobiet wyniósł on 30,8 proc. Natomiast wśród mężczyzn najwyższy odsetek (24,4 proc.) odnotowano w grupie wiekowej 40-49 lat. Dla porównania w 2022 r. udziały te wyniosły: 27,5 proc., 31,4 proc. i 23,7 proc.

W 2023 r. najczęstszą przyczyną absencji były: choroby układu mięśniowo-szkieletowego i tkanki łącznej – 17 proc. ogółu liczby dni absencji (40,4 mln dni absencji chorobowej); choroby układu oddechowego – 14,5 proc. (34,3 mln dni); ciąża, poród i połóg – 14,2 proc. (33,7 mln dni); urazy, zatrucia i „inne określone skutki działania czynników zewnętrznych” – 13,4 proc. (31,8 mln dni); zaburzenia psychiczne i zaburzenia zachowania – 11 proc. (26,1 mln dni). W porównaniu z rokiem poprzednim w grupie chorób układu mięśniowo-szkieletowego i tkanki łącznej zauważalny jest nieznaczny wzrost liczby dni absencji chorobowej – o 0,6 punktu procentowego. Odnotowano spadek o 1,5 punktu procentowego w odniesieniu do liczby dni absencji chorobowej w związku z ciążą, porodem i połogiem. Natomiast w przypadku zaburzeń psychicznych i zaburzeń zachowania liczba dni absencji chorobowej wzrosła o 9,5 proc.