Armia Krajowa i Wojska Obrony Terytorialnej to dwie formacje, które dzieli czas, ale łączy troska o dobro Ojczyzny. Dziedziczenie tradycji Armii Krajowej przez Wojska Obrony Terytorialnej, wynika wprost z bliskości formy działania obydwu formacji, jak również potrzeby budowy etosu WOT na wartościach, z którymi identyfikują się żołnierze. Obecnie można odnaleźć wiele wspólnych płaszczyzn funkcjonowania tych dwóch organizacji, a WOT z dumą kultywuje tradycje AK.
Podobnie jak inne formacje, Wojska Obrony Terytorialnej również poszukiwały swoich tradycji i fundamentu, na którym zbudowany miał zostać ich etos. Wybór był jednak bardzo oczywisty, bowiem źródło tradycji wskazało zarówno serce jak i rozum. To właśnie Armia Krajowa jest organizacją stanowiącą wzór do naśladowania dla WOT.
Z jednej strony Wojska Obrony Terytorialnej czerpią z niezwykłych doświadczeń AK, z drugiej chcą kultywować wyznawane przez nią zasady i tradycje. Ponadto WOT przyjmując tradycję AK, pragną zaakcentować aspekt, na którym zależało niegdyś Naczelnemu Wodzowi gen. Władysławowi Sikorskiemu, gdy 14 lutego 1942 r. wydawał rozkaz o przemianowaniu ZWZ na Armię Krajową. Rozkazem tym zaakcentowano, że AK jest integralną częściom Wojska Polskiego. Przyjmując tradycję AK również Wojska Obrony Terytorialnej odwołują się do tej idei.
Zasady i tradycje, którymi kierowała się AK to swoisty etos dla żołnierzy OT. WOT to formacja, w której hołduje się zasadom takim jak patriotyzm, braterstwo, odwaga oraz tradycje oraz troszczy się o dobro ojczyzny i jej permanentną obronę. Wojska Obrony Terytorialnej czerpią również doświadczenia związane z funkcjonowaniem Armii Krajowej. Odnosząc się do historii, analizują i wyciągą wnioski – zarówno dotyczące organizacji jak i systemu szkolenia formacji. Wśród wielu obszarów wspólnych dla obu organizacji na szczególną uwagę zasługuje oparcie organizacji na kluczu terytorialnym. Jest to niezwykle ważne i umożliwia prowadzenie sprawnych działań. Kolejnym obszarem łączącym te dwie formacje jest wykorzystanie w sposób optymalny posiadanych zasobów oraz ludzi. Ludzie w obu organizacjach postrzegani są jako największa wartość. W nich bowiem tkwi siła formacji. Bardzo ważną funkcją jest także scalanie wszelkich środowisk wokół idei obrony Ojczyzny. Dodatkowo obie te formacje stanowią swoisty pomost pomiędzy światem cywilnym i wojskowym.
Logicznym następstwem kontynuowania wizji AK przez WOT jest wdrażana nowa symbolika. Dla każdego rodzaju Sił Zbrojnych RP symbolika to coś cennego, na czym wojsko buduje swój etos. Z czym się identyfikuje i co stanowi silny fundament, na którym opiera swoją tożsamość. WOT jako symbol wybrało znak orła ze złotym znakiem Polski Walczącej umieszczonym na tarczy amazonek. Znak Polski Walczącej to symbol walki Narodu Polskiego z hitlerowskim okupantem. Nawiązuje on do dziedzictwa tradycji, do którego odwołują się współcześni żołnierze OT – bohaterów Polskiego Państwa Podziemnego i Armii Krajowej, jak też Żołnierzy Wyklętych
Wojska Obrony Terytorialnej upatrując w Armii Krajowej swoją poprzedniczkę, obrały określony kierunek rozwoju. Oparty jest on na kultywowaniu tradycji i czerpaniu z doświadczeń. Budując swój system na takich fundamentach, z powadzeniem dbają o silną i bezpieczną Polskę.
