Brak sprzeciwu KNF oznacza, że trzy podmioty mogą przystąpić do finalizacji tej transakcji, co jak oświadczył prezes PFR, ma nastąpić na początku czerwca, przed wypłatą dywidendy przez Pekao S.A, co oznacza, że obydwaj polscy nabywcy akcji otrzymają jeszcze dywidendę wypracowaną przez bank za rok 2016.

W ten sposób powstanie w Polsce największa w Europie Środkowo-Wschodniej grupa świadcząca zdywersyfikowane usługi finansowe o łącznej sumie bilansowej wynoszącej ok. 360 mld zł (włączając aktywa PZU, Pekao S.A i Alior Banku).

2. Przypomnijmy tylko, że na początku grudnia poprzedniego roku oficjalnie ogłoszono, że dwa polskie podmioty PZU i PFR podpisały z włoskim bankiem Unicredit umowę, która przewiduje zakup przez nie odpowiednio 20% i 12,8% akcji banku Pekao S.A. za łączną kwotę 10,59 mld zł.

Cena za pakiet przypadający PZU wyniosła ok.6,5 mld zł, pakiet PFR kosztował ok.4 mld zł, uzgodniono także, że obydwa podmioty nabędą także podmioty zależne od banku Pekao, mianowicie Pioneer Pekao Investment Management, Pekao Pioneer PTE, oraz Dom Inwestycyjny Xelion, przy czym łączna cena nie przekroczy kwoty 634 mln zł.

Przypomnijmy, że wcześniej PZU przejął Alior Bank, który z kolei kupił Meritum Bank i działalność podstawową Banku BPH, a PKO BP przejął całą grupę Nordea (Nordea Bank, Nordea Finance, Nordea Polska TunŻ).

Po przejęciu przez PZU i PFR grupy Pekao S.A. w polskich rękach będzie około 54 % aktywów sektora bankowego w Polsce i jest to znaczący postęp w stosunku do sytuacji sprzed kilku lat, kiedy to w naszych rękach było niewiele ponad 20% aktywów tego sektora.

3. Transakcja zakupu akcji Pekao S.A przez PZU i PFR została przyjęta generalnie życzliwie przez wielu ekonomistów i bankowców, choć zdarzają się głosy krytyczne jednak pochodzące od ekspertów związanych z obecną „totalną” polską opozycją.

Co się takiego stało, że sporo bankowców i ekonomistów, który przez lata twierdzili, że tylko wyprzedaż banków w Polsce i to zagranicznym inwestorom, pozwoli na ich przetrwanie, teraz tak nagle zmieniło zdanie?

Chyba gwałtowność i rozmiary kryzysu w sektorze finansowym krajów strefy euro, który przekłada się na sektor bankowy, a w konsekwencji i sferę realną w całej UE.

Wygląda, więc na to, że nawet najwięksi zwolennicy obecności zagranicznych banków w Polsce, teraz uważają, że w trwającym ciągle kryzysie w strefie euro banki te ograniczają akcję kredytową swoich spółek- córek, a nawet dokonują drenażu środków finansowych z tych banków do krajów macierzystych.

4. Głosy krytyczne pochodziły ze środowiska polityków Platformy, jeden z nich były europoseł Paweł Zalewski, nazwał nawet „przejęcie udziałów w banku Pekao, zawłaszczaniem państwa przez Prawo i Sprawiedliwość”.

W sytuacji, kiedy w Europie „kryzys goni kryzys”, a w takim czasie, co i rusz otrzymujemy dowody, ”że kapitał ma jednak narodowość”, nawet opozycja powinna przywitać taką transakcję z uznaniem, a tu dowiadujemy się, że jest ona przykładem zawłaszczania państwa.

Być może tego rodzaju poglądy wynikają ze „specyficznego” podejścia do majątku skarbu państwa”, który trzeba prywatyzować nawet w formule „za darmo i na raty”, czego doświadczyliśmy w czasie rządów PO-PSL i czego dobitnym przykładem była prywatyzacja „CIECH ” S.A.

Pisanie ceny za akcję na karteczkach w restauracji przez jednego z wiceministrów skarbu państwa i nabywcę, a następnie ich palenie z obawy o podsłuch, (który jak się później okazało naprawdę był), a także zabieganie przez przyszłego właściciela o jak najniższą wypłatę dywidendy, aby jak najwięcej zostało w kasie kupowanej firmy, to było zapewne zdaniem ludzi Platformy, właściwe podejście do zarządzania majątkiem skarbu państwa.

W tej sytuacji powiększanie majątku państwowego i to w tak newralgicznym obszarze gospodarki jak bankowość, skorzystanie z niezwykle sprzyjającej okazji ze względu na sytuację, że sprzedający znajdował w przymusie (Unicredit Bank musiał sprzedać udziały za granicą w tym w Pekao S.A, bo sam potrzebował kapitału) i zakup akcji po niezwykle korzystnej cenie, trzeba uznać za ogromny sukces rządu premier Beaty Szydło i znaczące powiększenie sektora polskiej bankowości do blisko 54% wszystkich aktywów sektora bankowego naszym kraju.