W Muzeum Żołnierzy Wyklętych uczcili Annę Walentynowicz
– Anna Walentynowicz walczyła o dobre imię Solidarności i polskiej niepodległości – powiedział minister obrony narodowej Antoni Macierewicz podczas uroczystości poświęconej pamięci Anny Walentynowicz.
We wtorek szef MON uczestniczył w uroczystości poświęconej pamięci Anny Walentynowicz ph. „Pamięci Anny Solidarność…”. Ceremonia odbyła się w Muzeum Żołnierzy Wyklętych i Więźniów Politycznych PRL w Warszawie.
W uroczystości, podczas której przekazane zostały pamiątki po Annie Walentynowicz do Muzeum Żołnierzy Wyklętych i Więźniów Politycznych PRL, uczestniczyli m.in. dyrektor Wojskowego Biura Historycznego dr hab. Sławomir Cenckiewicz, dyrektor Muzeum Żołnierzy Wyklętych i Więźniów Politycznych PRL Jacek Pawłowicz oraz syn śp. Anny Walentynowicz Janusza Walentynowicz. Obecni byli także parlamentarzyści.
– Wszyscy pamiętamy Annę Walentynowicz (...), wszyscy mogliśmy z nią porozmawiać, wszyscy mogliśmy ją podziwiać i pochylać się nad jej wielkością kiedy od wsi do wsi, od miasta do miasta pielgrzymowała w latach, gdy szargano i niszczono imię Solidarności – mówił podczas uroczystości minister Antoni Macierewicz, podkreślając, że Anna Walentynowicz walczyła o dobre imię Solidarności w czasach, gdy ten 10-milionowy ruch próbowano zdezawuować.
– Chodziła od człowieka do człowieka (...), od niszczonej fabryki do fabryki, którą próbowała ratować, żeby jednak imię Solidarności, imię polskiej niepodległości stawało się rzeczywistością – podkreślił szef MON. – Walentynowicz stała się symbolem wielkiej zmiany, która nastąpiła w Polsce wraz z upadkiem komunizmu – dodał.
Minister obrony narodowej podziękował Januszowi Walentynowiczowi za przekazanie pamiątek po matce. Podkreślił przy tym, że będą one już na zawsze uświęcały Muzeum Żołnierzy Wyklętych i Więźniów Politycznych PRL. – Uświęcały jej pamięcią, jej dorobkiem, jej wielkością i niezwykłą duszą, jedną z najwspanialszych, jakie znałem – podkreślił szef MON.
Podczas spotkania zaprezentowano także film Jędrzeja Lipskiego i Piotra Mielecha pt. „Doceniałam każdy przeżyty dzień”.
