W latach 2010-2016 największy spadek tego wskaźnika Eurostat odnotował właśnie na Łotwie o 17,5 punktów procentowych, w Polsce o 6,6 pkt. proc., Irlandii, 5,3 pkt. proc., na Węgrzech 5,1 pkt. proc., w Bułgarii i na Litwie 3,4 pkt. proc.

Jednocześnie w UE w tym okresie były też kraje gdzie ten wskaźnik wzrastał, w Grecji aż o 8,8 punktu procentowego, na Cyprze o 7,8 pkt. proc., a następnie w uchodzących do tej pory za kraje zamożne, Szwecji o 5,4 pkt. proc. i Włoszech o 1,1 pkt. proc.

2. Według Eurostatu na koniec 2016 roku średni w UE wskaźnik zagrożenia ubóstwem i wykluczeniem społecznym wynosił 26,4% i w 12 krajach UE był on wyższy, natomiast w 16 krajach niższy.

W czołówce krajów z wysokim wskaźnikiem znalazła się Rumunia- 49,2%, Bułgaria-45,6%, Grecja-37,5%, Węgry-33,6%, Hiszpania-32,9%, Włochy-32,8%, Litwa -32,4%, Cypr, Irlandia i Wielka Brytania, wszystkie kraje powyżej 30%.

Z kolei poniżej średniej unijnej znalazła się Polska 24,2%, na podobnym poziomie ten wskaźnik na koniec 2016 roku miały takie kraje jak Francja, Belgia, Luksemburg, natomiast na najniższym poziomie około 15%, dwa kraje skandynawskie Dania i Finlandia.

3. Przyspieszenie w zakresie obniżania wskaźnika zagrożenia ubóstwem i wykluczeniem społecznym w Polsce nastąpiło po wprowadzeniu programu Rodzina 500 plus, czyli od kwietnia 2016 roku.

Przypomnijmy, że do końca 2016 roku z programu Rodzina 500 plus w Polsce zostało wypłacone ponad 17,6 mld zł, czyli o 0,6 mld zł więcej niż wcześniej przewidywano w budżecie państwa, ponieważ zostało nim objęte aż 1,6 mln „pierwszych” dzieci (500 zł przysługuje takim dzieciom, jeżeli miesięczne dochody na członka rodziny nie przekraczają 800 zł, a w przypadku dziecka niepełnosprawnego 1200 zł na osobę).

Z programu na koniec 2016 roku korzystało już 3,8 mln dzieci (w tym roku z programu korzysta już 4 mln dzieci) i w związku z tym poprawia on znacznie sytuację materialną rodzin wychowujących dzieci, ponieważ zmniejsza się wyraźnie ilość takich rodzin obejmowanych pomocą społeczną.

Programem na koniec 2016 roku było objętych 55% wszystkich dzieci do 18 roku życia, przy czym w gminach wiejskich było to aż 63% dzieci, w gminach miejsko-wiejskich 58% dzieci i w gminach miejskich 48% dzieci, co tylko potwierdza, że do tej pory najwięcej wielodzietnych niezamożnych rodzin funkcjonowało w środowisku wiejskim.

Struktura wsparcia rodzin wychowujących dzieci wspieranych z programu Rodzina 500 plus, nie zmieniła się także w roku 2017, podobnie będzie również w roku następnym i właśnie, dlatego aż 60% jego środków, trafia do rodzin wiejskich w roku następnym może to być nawet 15 mld zł z 25 mld zł przewidzianych na jego realizację).

4. Dobrze się, więc stało, że także Eurostat w swoich badaniach dostrzegł, że te wielkie nakłady na realizację programu Rodzina 500 plus (sięgające rocznie 1,5% polskiego PKB), przynoszą tak znaczący efekt w postaci poważnego ograniczenia ryzyka ubóstwa i wykluczenia społecznego wśród polskich rodzin wychowujących dzieci.

Jak podkreśla w publicznych wypowiedziach minister Rafalska wydatki na realizację programu Rodzina 500 plus do ogromne nakłady inwestycyjne i jak widać po danych zarówno Eurostatu jak GUS-u, przynoszą one wymierne efekty ekonomiczne (mocny pozytywny wpływ na wzrost PKB) i społeczne (poważne ograniczenie ubóstwa w rodzinach).